اختراع مذكور با عنوان طراحي و ساخت بيوراكتور هواگرد با لوله داخلي شبكه اي (ALR-NDT) است كه زمينه آن مهندسي شيمي جهت كاربردهاي بيوتكنولوژيك است. با توجه به مزيت راكتورهاي هواگرد، تلاش براي بهتر نمودن شرايط هيدروديناميكي و ميزان انتقال جرم در آنها بدون عوض نمودن راكتور و با صرف هزينه اندك قابل بررسي است. راكتور هواگرد، راكتوري ستون حبابي با لوله اي داخلي بوده كه به دليل نوع جريان، در بسياري از موارد برتر از راكتورهاي ستون حبابي است. ميزان انتقال جرم در راكتورهاي ستون حبابي بالاتر از راكتورهاي ALR بوده و استفاده از لوله داخلي شبكه اي با مش سايزهاي متفاوت، طراحي آن را با حفظ حالت ALR به مزاياي هر دو راكتور (BCR و ALR) نزديك مي نمايد. اين راكتور داراي زمان اختلاط كوتاهتر بوده و بعلاوه اگر تعداد سوراخها بيشتر باشد، در سرعتهاي بالاي گاز ورودي، ضريب انتقال جرم بسيار بالاتر رفته و اين نيز به دليل كشسته شدن حبابها در اثر عبور از از شبكه و تبديل به حبابهاي ريزتر شدن است كه سطح ويژه و سرعت انتقال اكسيژن را بالا مي برند. بنابراين نتايج تخميرهاي انجام شده در بيوراكتورهاي ALR-nDT و توليد كنندگي محصولات در آن بالاتر بوده و در نتيجه ميتوانند داراي پتانسيل خوب براي كاربردهاي صنعتي باشند.

اختراع مذكور با عنوان توليد آنزيمي نشاسته حلقوي شكل بتاسايكلودكسترين با تاكيد بر نقش كاتاليتيك آنزيم ميكروبي است كه زمينه آن مهندسي شيمي و كاربردهاي بيوتكنولوژي (زيست فناوري) در آن جهت توليد مواد با كاربرد ويژه در صنايع مي¬باشد. با توجه به خصوصيات ويژه ماده بتاسايكلودكسترين (شكل 1 و 2) با در برگرفتن مولكول مهمان، توليد اين ماده از سوبستراي نشاسته محلول و مالتودكسترين بررسي شده است (شكل 6 و 7). جهت توليد آن، ابتدا آنزيم سايكلودكسترين گلوكانوترانسفراز (شكل (الف)) از رشد نوعي باسيلوس (Bacillus sp. DSM 2523) در راكتور هواگرد (شكل 8 و 9) توليد شده (شكل 5) و پس از جداسازي آنزيم و اضافه نمودن آن به نشاسته در دماي 45 درجه و pH حدود 10 توليد اين ماده كه داراي قيمت بسيار بالاتري نسبت به نشاسته مصرفي است (حدود 20 برابر قيمت) مشاهده گرديده است. براي مشاهده مكانيسم عملكرد اين آنزيم شكل (3) و (4) مشاهده گردد. بعلاوه شايان ذكر است كه ميزان انتقال جرم در راكتورهاي ستون حبابي بالاتر از راكتورهاي ALR بوده و استفاده از لوله داخلي شبكه¬اي (راكتور مورد استفاده در كار حاضر)، طراحي آن را با حفظ حالت ALR به مزاياي هر دو راكتور (BCR و ALR) نزديك مينمايد (شكل 8 و 9).