در دهه هاي اخير بهبود پوشش ابزارهاي كاربيدي و خواص مكانيكي و شيميايي مواد سازنده ابزار، باعث افزايش مقاومت به سايش و گرماسختي ابزارها شده است بنابراين روش هاي ماشينكاري بدون استفاده از سيال برشي و ماشينكاري با حداقل روانكار مورد توجه قرار گرفته است. مشكلات ناشي از استفاده از سيالات برشي نظير مشكلات زيست محيطي، مخارج اضافي ناشي از نگهداري و استفاده و تميز كاري دستگاه و قطعات توليد شده، عوامل گسترش اين روش ها هستند. اما استفاده از سيالات برشي باعث صرفه جويي در هزينه ابزار و تسهيل در دستيابي به تلرانس هاي دقيق مي شود. روش هاي گوناگوني براي كاهش مشكلات استفاده از سيالات برشي گزارش شده است. يكي از اين روش ها استفاده از مخلوط هوا و روانكار است. هدذف اصلي اين مقاله بررسي تاثير استفاده از مخلوط هوا و روانكار در شرايط مختلف تراشكاري تك لبه بر روي عمر ابزار و كيفيت سطوح ماشينكاري شده و همچنين نوع سايش ابزار در تراشكاري فولاد CK45 مي باشد. با مقايسه نتايج بدست آمده از اين روش، با نتايج حاصل از ماشينكاري بدون استفاده از سيال برشي و ماشينكاري با استفادهخ زا سيال برشي به روش سنتي، مشخص شد كه اين روش موجب افزايش قابليت ماشينكاري به ميزان چشمگيري شده است.

ژل مخصوص ماشينكاري با بكارگيري ذرات ساينده تحت فشار

ماشين براده برداري با بكار گيري جريان خمير ساينده

سرعت گير جاده اي هوشمند