‏براي كاهش ميزان آتش گيري مواد پليمري بايد مراحل پيچيده اي را كه در سوختن رخ مي دهد، قطع نمود و براي ‏كاهش آ ن دو روش كلي وجود دارد: ١ ‏- افزودن يك افزودني به ماده پليمري ٢ ‏- افزودن يك ماده شيميايي به صورت كوپليمر به پليمر و اتصال آن به پليمر اصلي با استفاده از پيوند واكنشي براي ضد آتش كردن پليمرهاي سنتزي بايد افزودني بازدارنده شعله به ميزان 30% به پليمر اضافه گردد. اين اثرات نامطلوب به هنگام استفاده از افزودنيهاي بيشتر از زماني مي باشد كه از پيوندهاي واكنشي استفاده مي شود. با وجود اين بايد بيان نمود كه معمولا افزودني ها ارزانتر بوده و دامنه كاربردي آنها وسيعتر نيز ميباشد. بر خلاف افزودني هاي ديگر RF ها در درصد هاي بالا در پليمر ها استفاده مي شوند كه ممكن است تاثير قابل ملاحظه اي بر روي خواص پليمر داشته باشد. تركيبات هالوژنه گروه مهمي از مواد شيميايي هستند كه در بازدارندگي شعله استفاده مي شوند. از اين گروه تركيبات كلردار و برم دار از لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه بوده و تاثير آنها در بازدارندگي شهله نيز موثرتر مي باشد. قابل ذكر است كه اين مواد باعث ايجاد دود ناشي از سوختن شده كه با استفاده از تركيبات روي ميزان دود منتشر يافته كاهش مي يابد.

پلي آميد (نايلون) يكي از مهم ترين و پر مصرف ترين پليمرهاي مهندسي مي باشد. اين پليمر داراي خواص برجسته اي مثل مقاومت حرارتي، عايق الكتريكي ، مقاومت كششي ، مقاومت ضربه اي، خاصيت فيلم شدن، غير سمي بودن و فرايند دهي آسان مي باشد و با انواع روش هاي ساخت محصولات پليمري مثل اكستروژن، تزريق ، قالبگيري فشاري، دستي و غيره قابل شكل دهي مي باشد. با وجود مقاومت ضربه اي و چقرمگي پلي آميد، براي برخي كاربردها لازم است از موادي با مقاومت ضربه اي بالاتر و انعطاف پذيري بهتر بهره گرفته شود. بالطبع چنين موادي داراي استحكام كششي و سفتي كمتري نسبت به پلي آ»يد هستند. اين مواد در صنعت به عنوان پلي آميد چقرمه و يا فوق چقرمه (براي مواردي با استحكام ضربه اي فوق العاده بالا) شناخته مي شوند. جهت افزايش انعطاف پذيري، پلي آميد نياز به اصلاح ساختاري دارد. اين اصلاح ساختاري به دو صورت قابل انجام مي باشد. صورت اول اصلاحاتي كه طي فرايند پليمريزاسيون در درون راكتور انجام مي گردد و يك كوپليمر پايه پلي آميدحاصل مي شود. صورت دوم اصلاحاتي است كه روي پليمر توليد شده و در مرحله اي پس از راكتور صورت مي گيرد. در اين روش با افزودن يك لاستيك به پلي آميد يك آلياژ پليمري حاصل مي شود. اين آلياژ داراي تركيبي از نقاط قوت پلي آميد و لاستيك مي باشد. در اين اختراع از روش دوم براي تهيه آلياژ پلي آميد فوق چقرمه استفاده شده است. بدين منظور مواد اوليه كه شامل پي آميد و لاستيك به همراه برخي افزودنيهاي لازم با نسبت مشخص تهيه و در اثر حرارت و اختلاط پيوسته درون دستگاه اكسترودر به حالت مذاب درآمده و با نفوذ اجزاء درون همديگر يك آلياژ همگن و يكنواخت به وجود مي آيد. با توجه به انعطاف پذيري بالاي لاستيك ، افزودن لاستيك به پلي آميد باعث مي شود، آلياژ پلي آميد فوق چقرمه داراي مقاومت ضربه اي، چقرمگي و انعطاف پذيري چندين برابر پلي آميد اوليه پيدا كند. با توجه به سفتي و استحكام كششي بالاي پلي آميد، افزودن لاستيك به پلي آميدباعث مي شود، آلياژ پلي آميد فوق چقرمه داراي سفتي و استحكام كششي چندين برابر لاستيك اوليه پيدا كند. ساير خواص آلياژ پلي آميد فوق چقرمه مانند مقاومت الكتريكي، مقاومت سايشي و مقاومت حرارتي نيز مناسب و در مجموع يك آلياژ پليمري ويژه را حاصل مي كند. پلي آميد فوق چقرمه در مواردي كه به موادي با سفتي و استحكام كششي متوسط و در عين حال انعطاف پذيري و چقرمگي فوق العاده نياز است، پيشنهاد مي شود. كاربرد عمده اين مواد در صنعت خودرو، صنعت ريلي، لوازم خانگي، لوازم ورزشي و ساير صنايع پلاستيك مي باشد. با توليد انبوه و صنعتي اين آلياژ ويژه در داخل كشور، وابستگي صنايع مصرف كننده اين نوع مواد به توليدكنندگان خارجي كم شده و به اين صورت امكان تامين داخلي مواد مهيا شده است.

خلاصه جهت توليد پلي اتيلن كراسلينك ابتدا توسط بنبوري اجزا اوليه فرمولاسيون به صورت مستربچ درآمده و سپس با توجه به دانسيته فوم نهايي به نسبت هاي تعيين شده با همديگر مخلوط و روانه مرحله تشكيل ورق و شبكه اي شدن مي گردد. فرآيند شبكه اي شدن شيميايي دياگرام جعبه اي فرآيند شبكه اي شدن شيميايي در شكل 2 آورده شده است. تا مرحله تشكيل ورقه، فرآيند شبيه شبكه اي شدن پرتوافكني مي باشد، با اين توضيح كه يك عامل شبكه اي كننده پراكسيدي بايد از ابتداوارد شود. در مورد فرآيند شبكه اي شدن پراكسيدي، بعضي از واكنشهاي شبكه اي شدن قبل از تجزيه عامل پف زا صورت مي گيرد، اما وقتي كه شبكه اي شدن به نيمه راه مي رسد، تجزيه عامل پف زا و انبساط فوم شروع مي شود. به همين جهت در اين روش بايد پراكسيد و عامل پف زا زمان هاي نيمه عمر متفاوتي داشته باشند. از آون عمومي برا ورقه هاي شبكه اي نشده، بدليل نداشتن استحكام كافي كه روي وزنش بايستد، استفاده زيادي نمي شود. آون ها معمولا داراي دو بخش پيش گرم و بخش تشكيل فوم مي باشند و داراي يك يا چند نقاله غيرچسبنده هستند. ورقه ها در طول گرم شدن و انبساط به سمت بيرون هدايت شده و نگه داشته مي شوند. آون تشكيل فوم داراي سه بخش پيش گرم كن، تشكيل فوم و بخش شكل دهي مي باشد كه در شكل 3 آمده است. در بخش پيش گرم كن ورقه منبسط نشده با حركت بر روي تسمه فولادي به صورت جزئي شبكه اي مي شود. در بخشهاي تشكيل فوم و شكل دهي، ورقه در حال انبساط به كمك جت هواي داغ از دو طرف و تسمه فولادي نگهداري و به سمت بيرون هدايت مي شود.