‏در حال حاضر تنها روش صنعتي جهت جداسازي بيوماس از محيط كشت استفاده ‏از سانترفيوژ !ست ولي اين روش هزينه بسيار زيادي داشته و مدت زمان زيادي نيز طول مي كشد تا عمل جداسازي (برداشت) بيوماس جلبك از محيط كشت صورت پذيرد. استهلاك دستگاه سانتريفوژ نيز زياد بوده و هزينه سرويس را بالا مي برد. با توجه به ريز بودن ذرات ميكروجلبك، استفاده از روش صافي به دليل گرفتگي سريع منافذ صافي نيز امكانپذير نيست. با توجه به اينكه يكي از مواد اوليه شناسايي شد‏ براي توليد بيوديزل استفاده از گونه هاي خاص روغني ميكروجلبك مانند دوناليلا مي باشد ولي در حال حاضر روشي كه بتواند با هزينه اندك اين گونه ها را از محيط كشت جدا نمايد. وجود ندارد لذا،طي آزمايش هاي بسيار زياد، روشي ابداع شد كه ميكروجلبك را با سرعت زياد و هزينه اندك از محيط ‏كشت جدا مي نمايد.

‏يكي از مشكلاتي كه در فرآيند توليد ميكروجلبك وجود دارد عدم وجود دستگاهي مناسب جهت برداشت ميكروجلبك از محيط كشت با سرعت زياد و هزينه پايين مي باشد. بنابراين جهت پايين آوردن هزينه و زمان مصرفي، دستگاهي طراحي و ساخته شد كه انرژي مصرفي پاييني داشته و عملكرد آن پيوسته مي باشد و مي تواند بيوماس را از حجم بالاي محيط كشت در مدت كوتاهي با راندمان بالا برداشت نمايد. كنترل پارامترها از قبيل نوع و شدت همزني، مقدار ولتاژ و شدت جريان، فاصله الكترودها و زمان اعمال جريان به راحتي در اين دستگاه امكانپذير مي باشد. دستگاه با تجهيزات موجود در داخل كشور ايران ساخته شده است تا بتوان در فازهاي بعدي اين طرح را كاربردي نموده و در مقياس صنعتي اين دستگاه را بدون وابستگي به كشورهاي پيشرفته ساخت. چنين دستگاهي در ايران و در جهان وجود ندارد ولي تحقيقات بسياري در نقاط مختلف جهان براي دستيابي به تكنولوژي ساخت اين دستگاه در حال انجام مي باشد.