توليد لايي¬چسب¬دار پوشاك با استفاده از رزين نانوليفي \tزمينه فني: پوشاك و نانو \tمشكل فني و بيان هدف: يكي از مهم‌ترين ويژگي‌هايي كه انتظار مي‌رود لايه فيوز شده دارا باشد، مستحكم بودن اتصال بين لايي و پارچه است. اتصال بايد به اندازه كافي محكم باشد تا هم در عمليات بعدي در فرآيند توليد پوشاك و هم در هنگام پوشش با دوام باشد. همچنين پارچه فيوز شده بايد در مقابل حرارت، تكان‌هاي ناشي از خشك‌شويي يا شستشو و در بعضي موارد هر دو مقاوم باشد. اگر اتصال به اندازه كافي در تمام سطح، استحكام نداشته باشد در بعضي از قسمت‌ها لايي از پارچه جدا شده و به علت فاصله بين لايي وپارچه در آن قسمت از لباس شكل پفكي پيدا كرده و لحاظ ظاهر، زيردست و افتايش با بقيه قسمت‌هاي لباس متفاوت خواهد بود. در كنار استحكام، خواصي چون نفوذپذيري هوا و هزينه هاي توليد نيز مدنظراستفاده كنندگان لايي چسبي بوده است. در اين پژوهش روش جديدي مبتني بر استفاده از لايه نانو به‌عنوان بستر متصل كننده بين پارچه و لايي ارائه شده است. تصور بر آنست كه وجود خواص ويژه‌اي چون سطح مخصوص بالا در لايه-هاي نانوليفي موجب بهبود مناسب خواص چسبندگي در لايي چسبي تهيه شده از اين روش گردد. در اين تحقيق ابتدا پليمر مناسب با دماي ذوب نسبتا پايين و تركيب حلالي مناسب جهت انحلال آن انتخاب گرديد. سپس عمليات ايجاد پوشش‌ نانولايه مخلوط پلي‌آميد 11 و 610 بر روي بستر بي‌بافت از جنس پلي‌استر به كمك عمليات الكتروريسي صورت گرفت. در ادامه با تغيير جرم واحد سطح رزين از 032/0 تا 8/0 تاثير افزايش جرم رزين بر استحكام اتصال لايي به پارچه بررسي و نمونه‌ها با لايي چسب‌هاي توليدي به روش متداول مقايسه شدند. نتايج نشان‌دهنده آنست كه استفاده از لايي پوشش داده شده توسط نانوالياف موجب افزايش 15 درصدي استحكام اتصال لايي به پارچه و هم¬چنين افزايش نفوذپذيري هوا مي‌شود. در انتها با بررسي ميزان نفوذپذيري هوا روي نمونه‌هاي تهيه شده مشاهده گرديد كه افزايش جرم سطحي رزين موجب كاهش ميزان نفوذپذيري هوا مي‌شود كه اين امر مي‌بايست در نقطه بهينه‌اي با ميزان استحكام مورد نظر تنظيم گردد.