پلي اتيلن ترفتالات با توجه به پيش بيني هاي مصرف در سالهاي آينده از رشد ده درصدي برخوردار خواهد بود. دليل عمده اين رشد مصرف زياد در جايگزيني رو به افزايش ظروف شيشه اي و آلومينيومي با ظروف بر پايه PET است. بطريهاي PET عمدتا براي حمل نوشيدنيها روغنهاي گياهي آبهاي معدني و ديگر مايعات بكار مي روند. در مقايسه با مصرف شيشه ها براي توليد ظروف مايعات مزيتهاي اصلي PET عبارتند از وزن بسيار پايين و مقاومت در برابر خردشدن كه باعث سهولت حمل و نقل و توزيع و نيز كاهش هزينه هاي مربوطه مي گردد. بازيافت اقتصادي اين بطريها با توجه به مشكلات فراوان زيست محيطي آن و رشد رو به ازدياد صنايع PET به يكي از مشكلات بزرگ تبديل شده است. PET ماده اي است كه در مقابل حرارت و رطوبت در هنگام فرايند مجدد تخريب پذير است و بنابراين بازيافت آن از طريق ذوب كردن مشكل بوده و منجر به كاهش وزن مولكولي متوسط وزني مي گردد. همچنين تركيب PET با اسيد باز و يا آب منجر به پارگي زنجيره هاي مولكولي شده و كاهش وزن مولكولي اجتناب ناپذير است. لذا مسئله مهمي كه بايد حل شود. جلوگيري از كاهش وزن مولكولي است. در اين اختراع سعي بر آن شد تا با استفاده از تكنيك آلياژسازي خواص PET بازيافتي بهبود يابد. لذا با توجه به خواص كششي و ضربه پذيري بسيار مناسبي كه پلي آميد 6 هر دو با هم دارد PET بازيافتي با PA6 آلياژ گرديد اما از آنجا كه اين 2 پليمر سازگاري مناسبي با يكديگر ندارند از EPDM جهت بهبود سازگاري استفاده شد. PET بازيافتي EPDM, PA6 در شرايط فرايندي معين با فرمولاسيون هاي متفاوت در يك اكسترودر دو پيچه همسو گرد آلياژ گرديدند و مورفولوژي و خواص مكانيكي از جمله استحكام كششي مدول و مقاومت ضربه آنها مورد بررسي قرار گرفت. ضمن آنكه مشاهده ريز ساختار آلياژ مربوطه در ميكروسكوپ الكتروني SEM حاكي از ايجاد ساختار جديد و بهينه در محصول نهايي و بهبود خواص مكانيكي محصول دارد.