از مشكلاتي كه در بيماران با انتوباسيون طولاني مدت با آن مواجه هستيم مي توان به نكروز و پرفوراسيون تراشه اشاره كرد. اين عارضه به دنبال اختلال پرفوزيون مواد در سلول ها ي غضروفي تراشه به علت تحت فشار قرار گرفتن در زير كاف لوله تراشه رخ مي دهد. در طرح حاضر با استفاده از طراحي خاص از بروز اين مشكل جلو گيري مي شود. بدين صورت كه اين لوله تراشه با داشتن دو كاف ( بر خلاف لوله تراشه هاي معمول كه تك كاف هستند) فشار را در طول تراشه توضيع ميكنند به طوريكه هيچ گاه يك قسمت از تراشه براي بيش از ۲۴ ساعت تحت فشار قرار نمي گيرد. اين كار با پر و خالي كردن متناوب كاف ها انجام مي پذيرد.

در تعويض كامل مفص زانو يكي از مهمترين اهداف مخصوا در بيماران مسلمان كه نياز به نشستن بر روي زمين در حين عبادت دارند، به دست آوردن فلكشن كامل است. براي بدست آوردن اين فلكشن كامل، بايستي اختلاف سطح بين كنديلهاي فمور در خلف و سطح خلفي تنه استخوان ران به مقدار كافي برقرار شود مع ليت نر ئلبسته به تكنيك جراحو تعييين مخل صحيح قرار گيري پروتز فمور در سطح قدامي- خلفي است. اما علاوه دبر اين نكته، بايستي حفره خلف كنديل فمور هم براي قرارگيري پلاتوي تيبيا در حين فلكشن ، خالي باشد. اما معمولا اين حفره توسط استئوفيت پر شده است. برداشتن اين استئوفيت از نظر تكنيكي سخت است و وسيله خاصي هم براي آن وجود ندارد. بعضي از شركتها، يك استئوتوم منحني براي اين امر طراحي نموده اند اما به علت عدم ديد كافي در آن محل ، و عدم وجود معياري غير از تخمين چشمي براي قرارا دادن اين استئوتوم ، هم برداشتن اين استئوفيتها سخت است و هم ممكن است مقدار زيادي از كنديل خلفي برداشته شود و به اين ترتيب زير پروتز خالي ميشود و احتمال بد قرار گرفتن پروتز بالا ميرود. با وسيله ابداعي و اندازه گيري دقي ابعاد پروتزها ميتوان علاوه بر برش استئوفيتها بدون ديد مستقيم، محل آن برش را هم دقيقا تعيين نمود تا زير پروتز اصلا خالي نشود و اتصال پروتز با استخوان كامل باشد.