خواص فوق العاده برخي نانوسيالات در جذب گازهاي اسيدي از جمله دي اكسيدكربن ، عدم وجود مشكلات عملياتي در واحدهاي آميني و دارا بودن تمام خواص مورد نياز جاذب هاي مورد استفاده درفرآيند جذب سطحي، ما را بر آن داشت تا با استفاده از نانوسيالاتي همچون نانولوله هاي كربني ميزان جذب دي- اكسيدكربن را در غشاهاي الياف تو خالي افزايش دهيم. تلفيق فناوري نانوسيالات و غشاهاي الياف توخالي براي اولين بار توسط اين پروژه صورت گرفته و سيستم آزمايشگاهي آن نيز طراحي و ساخته شده است. نتايج حاصل نشان دهنده تاثير شگفت انگيز اين نانوسيال در جذب گاز دي اكسيدكربن مي باشد. بطوريكه در دبي هاي پايين مايع، بازده حذف دي اكسيدكربن با استفاده از 5/0 درصد وزني نانوسيال نانولوله كربني ، 10 برابر و در دبي هاي بالا 5 برابر نسبت به آب مقطر افزايش داشت. بنابراين اين تكنولوژي تركيبي مي تواند جايگزين خوبي براي حلال هاي آميني، فرآيند جذب سطحي و ديگر فرآيند هاي جذب گاز باشد.