كيت طراحي شده به منظور استخراج DNA به كمك نانوذره‌هاي طلا جهت جداسازي و تشخيص اختصاصي ويروس‌هاي پاپيلوماي انساني پرخطر از نمونه‌هاي بافتي مي باشد. در حال حاضر روش ها و تكنولوژي هاي مختلف و متنوعي براي استخراج DNA از بافت فيكس شده در فرمالين و محصور در پارافين (FFPE )در دسترس ميباشد. اما تغييرات در روشهاي تعبيه در پارافين علاوه بر ذخيره سازي پس از آن،ميتواند موجب تخريب اسيدنوكلئيك شود وبر كيفيت و كميت DNA استخراج شده تاثير بگذارد بنابراين تعداد قطعات شكسته شده ي DNA ژنوميك مربوط به سلول انساني و ساير موارد مورد مطالعه افزايش پيدا ميكند.در نتيجه استخراج DNA هدف را در ميان تعداد زيادي قطعات DNA دچار مشكل ميسازد. اين مسئله انجام آزمايشات مولكولي و ژنتيكي را نيز تحت تاثير قرار خواهد داد. با توجه به اينكه روش‌هاي استخراج DNA موجود در حال حاضر پاسخگوي مناسبي براي نمونه‌هايي مانند FFPE نمي‌باشند و تشخيص نهايي مواردي از سرطان‌ها مانند سرطان دهانه رحم Cervical cancer نياز به انجام آزمايش‌هاي مولكولي و ژنتيكي دارد اين پروژه طراحي گرديد تا بتوان با استفاده از نانوذرات طلا و به‌طور كاملاً اختصاصي DNA ويروس‌هاي پاپيلوما از نوع پرخطر را در ميان نمونه‌هاي بافتي بيماران جداسازي نموده و سپس براي استفاده در تشخيص نهايي بكار گرفته شود.

در اين پروژه به شناسايي و جداسازي سلول‌هاي سرطان پستان كه شايعترين سرطان بين زنان در ايران و جهان مي‌باشد پرداخته شده است. بدين منظور نانوذرات مغناطيسي اكسيد آهن (Fe3O4) با آنتي‌بادي هرسپتين پوشش داده شده و سلول‌هاي توموري از نوع SK-BR-3 از محيط بيولوژيكي شناسايي و جدا شدند. در مرحله‌اي اول براي جلوگيري از كلوخه شدن نانوذرات و اتصال آنها به يكديگر و همينطور آبدوست كردن و عامل‌دار كردن نانوذرات، آنها با آمينوپروپيل تري متوكسي سيلان پوشش داده شده‌اند. در مرحله بعد به منظور شناسايي هدفمند سلول‌هاي سرطاني، آنتي‌بادي اختصاصي HER2 به صورت كووالانسي به نانوذرات متصل شده تا به صورت اختصاصي، سلول‌هاي توموري بيان كننده اين ماركر را از محيط خون و مجموعه سلول‌هاي لنفوسيتي شناسايي و جدا گردند. نتايج فلوسايتومتري بازده 75 تا %98 را در مقادير مختلف سلولي نشان مي‌دهند. در بخش ديگري از اين پروژه، توانايي نانوذرات در جداكردن سلول‌هاي سرطاني از محيط خون با ميكروسكپ فلورسنت مورد بررسي قرار گرفت. نتايج اين آزمايش‌ نشان داد كه نانوذرات توانايي جدا كردن سلول‌ها در مقادير خيلي كم از خون (كمتر از 100 سلول در يك ميلي‌ليتر) را نيز دارا مي‌باشند.