چاپ زيستي يكي از روش هاي مهندسي بافت براي توليد بافت هاي با شكل مطلوب محسوب مي شود. ويژگي اصلي اين روش قرار دادن سلول ها درون داربست در حين فرايند چاپ و نيز امكان ايجاد الگوهاي سه بعدي چند سلولي و چند داربستي در يك نمونه مي باشد. چاپگر هاي زيستي وظيفه ي قرار دادن سلول و داربست در كنار هم را به عهده دارند. تا به حال چندين چاپگر زيستي سه بعدي در دستگاه مختصات كارتزين مورد استفاده قرار گرفته اند. مشكل اصلي اين دستگاه ها عدم دقت كافي براي توليد ساختارهاي استوانه اي مثل رگ مي باشد. يكي از بزرگترين چالش ها در مهندسي بافت، وجود رگ به منظور تامين مواد غذايي و خارج نمودن مواد زايد مي باشد. چاپگر سه بعدي در دستگاه مختصات استوانه اي، قادر است دايره هايي با دقت بالا را در صفحه ايجاد نمايد، به علاوه همانند دستگاه هاي با مختصات دكارتي مي تواند ساير شكل ها را نيز ايجاد نمايد. با اين كار مي توان رگ هاي با قطر كم كه يكي از مهم ترين دغدغه هاي مهندسي بافت محسوب مي شود را توليد نمود. اين دستگاه داراي 4 درجه ي آزادي مي باشد: 1- بخش ايجادكننده ي جابه جايي افقي. 2- بخش ايجاد كننده ي چرخش. 3- بخش ايجاد جابه جايي عمودي. 4- بخش توليد ميكرو قطره كه وظيفه ي تزريق سلول و داربست را به صورت همزمان به عهده دارد.