يك روش براي توليد اكسيژن، واكنش بين دو پودر در آب و در دماي محيط مي باشد. بدين منظور مقدار مشخص از پودري كه داراي اكسيژن فعال است(مانند سديم پركربنات) در آب حل مي شود محلول حاصل مشابه محلول هيدروژن پراكسيد رقيق است. به اين محلول كاتاليزور نمك فلزي (مانند منگنز دي اكسيد) اضافه مي شود كاتاليزور سبب تجزيه هيدروژن پراكسيد و توليد گاز اكسيژن در دماي محيط مي شود. اگر اين كاتاليزور با مواد قابل انحلال در آب مانند نشاسته و يا صمغ عربي پوشش داده شود سرعت واكنش كنترل مي شود و ميزان خروج اكسيژن را مي توان با مقدار اكسيژن مصرفي بيمار در بازه مشخصي به طور پيوسته تنظيم نمود.