در اين اختراع پايداري اريتروپويتين به عنوان داروي پروتئيني بيان شده در سلول حيواني در حضور 16 ماده شيميايي پايداري كننده اريتروپويتين، به عنوان چپرون شيميايي مختلف بررسي شد. در اين رابطه تجمع پروتئين ايجاد شده با حرارت با روش كدورت سنجي، DLS و روشهاي فيزيكي و شيميايي ديگر بررسي شد. روش كدورت سنجي در پليت 96 خانه به عنوان روشي ارزان و ساده براي غربالگري مواد شيميايي در پايداري پروتئين به شكل وسيع با روش تسهيل شده حرارتي، بكار رفت. اثر 16 ماده شيميايي سيستئين، دكستران، مانيتول، بتائين، ترهالوز، تورين،لينولئيك اسيد، بتاسيكلودكسترين، سولفات مس و اسپرميدين، مالتوز، بتاآلانين، مالتودكسترين، ميواينوزيتول، سوكروز و لينولئيك اسيد كونژوگه شده در تجمع اريتروپويتين ايجاد شده با حرارت، بررسي شد. سپس مواد فوق به عنوان پايدار كننده اختصاصي در آزمايشات بعدي از جمله طيف سنجي فلورسنس بكار رفتند. در مرحله بعد اثر 16 چپرون شيميايي بر رشد سلول CHO نوتركيب و توليد اختصاصي اريتروپويتين (qEPO) و تجمع داخل و خارج سلولي آن بررسي شد. همچنين در اين مطالعه اثر چپرونهاي مولكولي و افزايش سايز شبكه اندوپلاسمي ايجاد شده توسط چپرونهاي شيميايي بر بيان اريتروپويتين در سلول CHO بررسي شد. در اين مرحله هر 16 ماده قبلي مورد استفاده قرار گرفتند و اثر آنها بر ترشح اريتروپويتين در سلول CHO بررسي شد. همچنين در مجاورت سلول با مواد شيميايي پاسخ پروتئين فولد نشده (UPR) را با بررسي بيان اريتروپويتين و چپرونهاي اندوژن مقيم شبكه اندوپلاسمي و گسترش شبكه اندوپلاسمي مطالعه شد. گسترش شبكه اندوپلاسمي با استفاده از نشاندار كردن اختصاصي آن با استفاده از گلايبن كلامايد كونژوگه شده با FITC و بيان چپرونهاي مولكولي با استفاده از real-time polymerase chain reaction بررسي شد. از طرف ديگر گسترش شبكه اندوپلاسمي در مجاورت بتاآلانين، بتاسيكلودكسترين و تورين باعث افزايش توليد و ترشح اريتروپويتين شد. افزايش بيان ژن اريتروپويتين بالايي در مجاورت لينولئيك اسيد كونژوگه شده، اسپرميدين، ترهالوز و مالتوز به ترتيب 19، 20، 16 و 19 برابر مشاهده شد و بتائين بدون افزايش سايز ER با افزايش جزئي بيان EPO توليد اريتروپويتين را افزايش داد.

طب ترميمي يكي از حوزه‌هاي بين رشته‌اي از تحقيقات و كاربردهاي كلينيكي است كه بر روي ترميم و جايگزيني دوباره سلول‌ها و بافت‌ها و بازگرداندن عملكرد آسيب‌ديده آن‌ها كه مي‌تواند ناشي از نقص‌هاي مادرزادي، بيماري‌ها، تروما و پيري باشد، تمركز و توجه دارد. اين شاخه شامل چندين رويكرد تكنولوژيكي از قبيل استفاده از مولكول‌هاي محلول، ژن درماني، پيوند سلول‌هاي بنيادي، مهندسي بافت و دوباره برنامه‌ريزي كردن سلول و انواع بافتي مي‌باشد.امروزه مهندسي بافت در اتصال با ژن تراپي به‌عنوان يك رويكرد تركيبي در طب ترميمي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.يكي از روشهاي رايج انتقال ژن توسط وكتورهاي ويروسي است و ازجمله شايع ترين اين وكتورهاي ويروسي آدنو ويروسها هستند كه از بين 600 ژن درماني انجام شده در دنيا 27 درصد آنها توسط وكتورهاي آدنو ويروسي صورت گرفته است.EGF و TGF alpha از جمله مهمترين فاكتورهاي رشد مؤثر در ترميم بافتي اكثر بافتها مي باشند كه در تمايز سلولهاي مختلف به ويژه سلولهاي بنيادي نيز نقش دارند و حتي به نوعي در درمان سرطان برخي بافتها نيز مي توانند داراي نقش مهمي باشند.

بكارگيري شيوه نوين جهت آماده سازي و انتقال نمونه مدفوع بر روي كاغذ خشك شده به منظور تشخيص و بررسي مولكولي گاستروانتريت هاي ويروسي. با توجه به پيشرفت هاي زيادي كه در سالهاي اخير در علم ژنتيك به خصوص روشهاي تشخيصي نوين مولكولي نظير PCR بنا نهاده شده اند. از آنجايي كه ويروسها در سالهاي گذشته نقش پررنگتري در ايجاد بيماريهاي گوارشي مختلف داشته اند. اقدامات گوناگوني جهت بهينه سازي روشهاي تشخيصي ويروسها و نمونه گيري مدفوع صورت گرفته است. در اين راستا اختراعي با عنوان مذكور با استفاده از كاغذهاي كروماتوگرافي يا صافي تهيه گرديد. سپس اين كاغذها را در يك بافر آماده سازي با تركيبات و مولاريته مشخص غوطه ور ساخته سپس كاغذها را در دماي اتاق به مدت 24 ساعت (Over Night) خشك مي نماييم. در اين مرحله كاغذ جهت نمونه گيري از مدفوع آماده مي باشد. نمونه مدفوع رقيق شده را با كاغذهاي ذكر شده تيمار نموده و پس از خشك شدن كامل كاغذها اين كاغذهاي آغشته به مدفوع را مي توان در دمايي بين 4 تا 37 درجه سانتي گراد و تا مدت زمان 6 ماه نگهداري نمود. با توجه به مطالعاتي كه در دماها و زمانهاي مختلف روي اين كاغذها صورت گرفت مي توان از اين كاغذها پس از تاخليص ماده ژنتيكي ويروسها (هم به صورت RNA, DNA تك رشته اي و دو رشته اي) براي آزمايش PCR و RT-PCR استفاده نمود. لازم به ذكر است با انجام آزمايشهاي كنترل كيفي هيچ ارگانيسمي رشد پيدا نكرد.

خلاصه:محصول توليد شده يك وكتور آدنو ويروسي نو تركيب است كه ژن EGF انساني سنتز شده و در داخل آن قرار داده شده است.اين وكتور بدون اينتگره شدن در ژنوم سلول توان توليد و ترشح خارج سلولي در يك بازه زماني مشخص EGF را در ميزان كاملا بالايي دارد.امكان استفاده از اين وكتور در طب ترميمي در ترميم زخمهاي مزمن و دير ترميم به ويژه در زخمهاي پوستي وجود دارد.

روتاويروس به عنوان يكي از مهم ترين و شايع ترين عامل گاستروانتريت حاد ويروسي در كودكان زير 5 سال شناسايي شده است به طوري كه سالانه حدود 128- 215 هزار كودك بر اثر گاستروانتريت روتاويروسي جان خود را از دست مي دهند. مرگ و مير بالاي ناشي از گاستروانتريت روتاويروسي و همچنين عدم وجود داروي اختصاصي براي درمان اين عفونت سبب شده تا عمده تلاش ها به سمت پيشگيري اين بيماري و توسعه واكسن معطوف شود. در همين راستا پس از سال ها تلاش در سال 2006 دو واكسن زنده ضعيف شده و خوراكي RotaTeq و Rotarix معرفي شدند و در سال 2009 به توصيه WHO اين دو واكسن به ليست برنامه ي واكسيناسيون ملي كشورها اضافه گرديد. با اين وجود نگراني هايي در مورد اثربخشي پايين و بي خطر بودن(Safety) اين واكسن ها در كشورهاي در حال توسعه در مقايسه با كشور هاي توسعه يافته مطرح شد. با توجه به زنده بودن سويه هاي واكسن و ماهيت قطعه قطعه بودن ژنوم ويروس، احتمال نوترتيبي ژنتيكي بين سويه واكسن و سويه هاي وحشي در گردش و نيز احتمال بازگشت سويه واكسن به سويه ويرولانت و عوارضي مثل توهم رفتگي روده در كودكان واكسينه شده، لزوم طراحي و توليد نسل جديد واكسن ها را بيش از پيش روشن مي كند. بنابراين در چند سال اخير واكسن هاي غير تكثيري (Non-replicating or Non-living) بسيار مورد توجه قرار گرفتند و مطالعات بسياري نيز در اين زمينه انجام شده است. يكي از گزينه هاي مناسب براي توسعه واكسن هاي غير تكثيري روتاويروس استفاده از پروتئين VP8* اين ويروس مي باشد. در واقع اين پروتئين بخشي از پروتئين اسپايك (Spikes) VP4 شكسته شده مي باشد كه در اتصال ويروس به سلول ميزبان دخيل است. مطالعات مختلف نشان داده است كه پروتئين VP8* توانايي بالايي در ايجاد آنتي بادي هاي خنثي كننده عليه روتاويروس را دارد. همچنين اين پروتئين داراي اپي توپ هاي خنثي كنندگي خطي و فضايي است كه آنتي بادي هاي توليد شده ضد اين اپي توپ ها اتصال ويروس به سلول در سطح آزمايشگاهي را مهار مي كند و در مدل هاي حيواني نيز پس از چالش با روتاويروس، خنثي سازي ويروس و به دنبال آن حفاظت بخشي را به همراه دارد. به علاوه مطالعات مختلف نشان داده است كه پروتئين هاي Core ويروس هپاتيت B (HBc antigen) به راحتي توانايي تشكيل VLP ها را در سيستم هاي بياني پروكاريوتي دارند و مي توانند پاسخ ايمني همورال قوي و نيز پاسخ