سطح متخلخل لغزنده با مايع نفوذ كرده به عنوان لايه محافظ خوردگي در محلول معرفي مي گردد. اين لايه محافظ از دو بخش جامد متخلخل و مايع ليزكننده تشكيل شده است. ابتدا ساختار جامد بر روي بستر تثبيت شده و سپس مايع ليزكننده بدان اضافه مي شود تا توسط خاصيت مويينگي در درون ساختار متخلخل جذب گردد. مايع ليزكننده با مايع خورنده بستر امتزاج ناپذير بوده و هيچ گونه واكنش شيميايي و مبادله مواد و يا ذرات در بين اين دو مايع انجام نمي گيرد. بنابراين مناطقي از بستر كه با اين لايه محافظ پوشيده شده از حمله مايع خورنده بستر در امان خواهند بود. با محدود نمودن لايه متخلخل در بخش و يا بخشهايي از سطح بستر، منطقه محافظت شده تنها منحصر به آن ناحيه خواهد بود و خوردگي بستر در ساير مناطق بلامانع بوده و به سادگي انجام خواهد شد. اين لايه محافظ در تمامي فرآيندهايي كه حداقل يك مرحله خوردگي در محلول براي ايجاد طرح بر روي بستر جامد نياز است، بكار برده مي شود.

دستاورد موجود به طور كلي مربوط به تركيبي بر پايه آب دوتريوم-كاسته (DDW) است كه مي‌تواند در تهيه انواع و اقسام محصولات موضعي، من جمله سرم ضد چروك، پاك‌كننده آرايش (ميسلارواتر)، كرم مرطوب كننده و اسپري آب مورد استفاده قرار گيرد. تركيب پايه فوق مي‌تواند علاوه بر DDW شامل حداقل يكي از تركيبات محرك توليد آكواپورين ۳ در پوست، تركيبات حذف‌كننده كاتيون‌هاي فلزي از سطح پوست و تركيبات جاذب رطوبت و مرطوب‌كننده باشد.