در سالهاي اخير تلاشهاي زيادي جهت طراحي و ساخت سيستمهاي الكترونيكي ايمني خودرو به انجام رسيده است اما در تمامي طرحهاي قبلي مشكل عدم سنجش ميزان مهارت رانندگان و تنها در نظر گرفتن خصوصيات خودرو جهت اعمال محدوديت در سرعت خودرو بوده است. در اين طرح سعي شده با استفاده از رفتار رانندگان در هنگام مواجه شدن با شرايط بحراني (مثل تصادف يا تغيير شتاب ناگهاني) سيستم دانش خود را به روز كند و با توجه به دانش به روز شده خود محدوديت هاي جديدي را اعمال نمايد. در نتيجه اين سيستم پويا براي رانندگان مختلف با مهارت هاي متفاوت محدوديت هاي متفاوتي را ايجاد مي كند. به عنوان مثال فردي با مهارت بالا ممكن است بتواند يك پيچ تند را با سرعت 80 كيلومتر بگذراند اما فردي با مهارت كم آن پيچ را با سرعت 40 كيلومتر بگذراند و سيستم فوق الذكر نيز بر همين اساس محدوديتهاي مختلفي را براي رانندگان مختلف ايجاد مي كند.