دي ال ها به خاطر دارا بودن گروه هاي هيدروكسي در ساختارشان مي توانند به عنوان مونومر در زنجير برخي از پليمرها كه به روش تراكمي سنتز مي شوند، (مانند پلي يورتان ها، اپوكسيدها و ...) بكار گرفته شوند. دي ا سنتزي در ساختارش فسفر وجود دارد. وجود عناصري مثل فسفر در ساختار يك مولكول منجر به توليد مواد ديرسوز كننده مي شود. اين نوع دير سوز كننده ها باعث ايجاد سيستم هاي intumescent مي شوند و سيستم هاي intumescent به خاطر عمل كردن در فاز جامد، گازهاي سمي توليد نمي كنند و براي محيط زيست مضر نمي باشند. مواد اصلي براي سنتز اين دي الْ اتيلن گليكول و يك تركيب فسفردار حاوي گروه هاي ترك كننده مي باشد. و در شكل زير مي توانيد طرح كلي سنتز دي ال را ببينيد.

پلي يورتان ها ديرسوز به دو بخش تقسيم مي شوند: 1- ديرسوزهاي intumescent 2 ديرسوزهاي non intumescent. چون سيستم هاي non intumescent براي محيط زيست مضر مي باشند بنابراين تحقيقات اخير براي توليد سيستم ها intumescent صورت گرفته. در اين اختراع نيز پلي يورتان ديرسوز intumescent سنتز شده است. و براي سنتز اين پلي يورتان به اين صورت عمل شد كه ابتدا يك زنجير افزاينده ي فسفره سنتز شد و به پيش پليمر به دست آمده از واكنش دي ايزوسيانات هاي مختلف با پلي ال اضافه شد. بعد از اتمام واكنشْ مخلوط در قالب تفلوني قالب گيري شد و در آون در دماي 70 درجه ي سانتي گراد پخت شد. چون پلي يورتان سنتزي در ساختمان خود حاوي حلقه ي آروماتيكي و فسفر مي باشد، بنابراين خواص ديرسوزكنندگي از خود نشان مي دهد. تركيب درصدهاي مختلف آن نيز بيشتر به رنگ زرد تا قهوه اي مي باشد. در زير نيز تست سوختن پلي يورتان مشاهده مي شود.

زنجير افزاينده ها به خاطر دارا بودن دو گروه واكنش پذير در ساختارشان مي توانند به عنوان مونومر در ساختار برخي از پليمرهايي كه به روش تراكمي سنتز مي شوند، مانند پلي يورتان ها، اپوكسيدها و ... به كار گرفته شوند. زنجير افزاينده ي سنتز شده زنجير افزاينده اي است كه در ساختارش فسفر و نيتروژن وجود دارد. وجود عناصري مثل فسر و نيتروژن در ساختار يك مولكول منجر به توليد مواد ديرسوز كننده مي شود. اين نوع ديرسوزكننده ها باعث ايجاد سيستم هاي intumescent مي شوند و سيستم هاي intumescent به خاطر عمل كردن در فاز جامد، گازهاي سمي توليد نمي كنند و براي محيط زيست مضر نمي باشند. مواد اصلي براي سنتز اين زنجير افزاينده اتانول آمين و يك تركيب فسفردار حاوي گروه هاي ترك كننده مي باشد. در شكل زير طر كلي سنتز زنجير افزاينده آمده است.

وجود نانو ذره و كلر در ساختار چسب پلي يورتاني سنتز شده به ترتيب باعث افزايش مدول و ديرسور شدن چسب مي شود. بالا بودن نسبت گروه هاي ايزوسياناتي نسبت به گروه هاي هيدروكسيلي و وجود عامل شبكه سازمنجر به شبكه اي شدن چسب مي شود. همچنين شبكه اي شدن چسب نيز باعث افزايش مقاومت چسب در برابر اكثر حلالهاي آلي مي شود. روش سنتز به اين گونه است كه ابتدا نانو ذرات را در پلي ال ديسپرس كرده سپس اين مخلوط به دي ايزوسيانات و كاتاليست اضافه مي شود و واكنش به مدت 1 ساعت انجام مي شود. (نسبت 1/6= NCO بر روي OH مي باشد). سپس زنجير افزاينده (دي ال كلره) به همراه عامل شبكه ساز به مخلوط اضافه مي شود و مخلوط تا ويسكوز شدن به هم زده مي شود. بعد از اين مرحله چسب به دست آمده براي چسباندن شيشه به همديگر آماده مي باشد. پس از چسباندن شيشه ها، مجموعه به مدت يك ساعت در دماي 70 درجه سانتي گراد قرار داده مي شود. سپس به مدت سه روز در دماي محيط قرار داده مي شود تا با رطوبت موجود در هوا پخت شود. تست تناسيل چسب سنتزي در زير مشاهده مي شود.