زمينه و هدف: يونيت دندانپزشكي كه يك جزء مهم در درمان دندانپزشكي مي باشد ، وسيله اي است كه به راحتي در معرض عوامل آلوده كننده قرار مي گيرد . اين عوامل طيف وسيعي از ميكروارگانيسم ها را شامل مي شود كه در حين درمان امكان الوده كردن يونيت دندانپزشكي را دارند . هدف از اين مطالعه بررسي خواص ضد ميكروبي يونيت هاي دندانپزشكي پوشش داده شده با رنگ هاي حاوي نانوسيلور بود . مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع تجربي بود. گرانول هاي PVC پيش آماده خريداري شده و با نانوسيلور خالص با سايز پارتيكل nm40 با نسبتهاي مختلف (0/0625%, 1%, 0/125%, 0/25%, 0/5%) مخلوط شد. مخلوط گرانول PVC و نانوسيلور در داخل دستگاه تحت دماي بالا و تنش برشي زياد به حالت مذاب در آمده و در نهايت يك سري ورقه هاي ساده به شكل مدور زير پرس از اين ماده آماده شد. از نمونه ها در شرايط استريل توسط دستگاه پانچ ديسكهايي به قطر 6 ميلي متر تهيه گرديد.در محيط كشت مولرهينتون آگار باكتريها برابر 0.5 مك فارلند تهيه و روي محيط كشت داده شد. از ديسكهاي تهيه شده در روي هر پليت كشت گذاشته شد . و به عنوان كنترل منفي از ديسك بلانك استريل استفاده گرديد. مجموعه در انكوباتور 37 درجه سانتي گراد گذاشته و پس از 24 و 48 ساعت نتايج بررسي گرديد. روش سنجش با خط كش مخصوص و با اندازه گيري قطر هاله عدم رشد در اطراف ديسك بود. مقاطعي در حد ميكرون از ورقه هاي PVC تهيه شده و زير ميكروسكوپ الكتروني بررسي گرديد تا مشخص شود كه نانوسيلور به طور يكنواخت پخش شده است. يافته ها: اثر آنتي ميكروبيال محلول 1% براي S.mutans و P.aeroginosa وS. aureusتقريباً موثر بوده ولي روي باكتري هاي ديگر اثري را نشان نداد. محلول 0.5%نيز براي S.mutans و P.aeroginosa وS. aureusتقريباً موثر بوده ولي روي باكتري هاي ديگر اثري را نشان نداد. محلول 0.25% فقط براي S.mutans تقريباً موثر بوده ولي روي باكتري هاي ديگر اثري را نشان نداد. محلول 0.125% فقط كمي روي S.mutans موثر بوده ولي روي باكتري هاي ديگر اثري را نشان نداد. نمونه هاي 0.0625% و نيز كنترل منفي هيچ تاثير ضد ميكروبي را از خود نشان ندادند.

خلاصه (summary)‌ : سابقه وهدف: از مهمترين علت هاي عدم موفقيت درمانهاي ترميمي نفوذ و رشد ميكروب در حد فاصل ماده ترميمي و دندان (ريزنشت) مي باشد. ذرات اكسيد روي از جمله مواد با خاصيت ضد ميكروبي است كه با كاهش سايز ذزات آن از ميكرومتر به نانومتر ،اثر و قدرت آنتي باكتريال آنها افزايش مي يابد. لذا هدف از اين تحقيق بررسي اثر افزودن مقادير مختلفي از نانو ذرات اكسيد روي بر خواص فيزيكي و ضد ميكروبي سمان گلاس آينومر مي باشد. مواد وروشها : درصدهاي وزني مختلف شامل 0%،1%،2%،3% و4% از نانو ذرات اكسيد روي با ابعاد نانو متر به صورت جداگانه به گلاس آينومر اصلاح يافته با رزين اضافه شد و پس از قرار دادن در كپسول ، با آمالگاماتور براي 10 ثانيه مخلوط گرديد تا توزيع يكنواختي از ذرات بدست آيد.سپس آزمون هاي ضد ميكروبي شامل ديسك ديفيوژن(Disc Diffusion) پس از 48ساعت ، MIC،MBC پس از 24ساعت ، آزادسازي فلورايد وروي پس از 48 ساعت و استحكام خمشي و مدول خمشي در 1روز ،1هفته و 1ماه انجام گرفت. نتايج: درآزمون ديسك ديفيوژن بهترين نتيجه ضد ميكروبي در نمونه هاي حاوي 2%نانو ذرات اكسيد روي ديد شد. مقدار MIC و MBC به ترتيب،ug/ml 500 وug/ml 2500 بود. استحكام و مدول خمشي گروه هاي(0%، 1%، 2% و 3%) پس از 1ماه به صورت معني داري نسبت به 1روزافزايش داشت (p<0.05) در حاليكه استحكام و مدول خمشي گروه 4% نانو زينك اكسايد در سه زمان( 1روز،1هفته،1ماه) اختلاف معني داري نداشت.در مجموع بعد از يك ماه نگهداري نمونه ها در آب اختلاف معني داري در استحكام و مدول خمشي ديده نشد. بين گروه ها ي آزمايشي از نظر ميزان آزادسازي فلورايد اختلاف معني داري وجود نداشت.با افزايش درصد نانو زينك اكسايد ،ميزان آزادسازي روي به طور معني داري افزايش داشت. بحث و نتيجه گيري: نتايج آزمايش آزادسازي روي و فلورايد نشان داد كه با افزودن نانوزينك اكسايدبه سمان گلاس آيونومر، آزادسازي روي افزايش مي يابد اما اين افزايش هيچ تاثير معني داري بر آزادسازي فلورايد ندارد علاوه بر اين افزودن 2%نانوزينك اكسايد موجب افزايش معني دار ي در خاصيت ضد ميكروبي نسبت به گروه كنترل شده است . در مجموع مي توان نتيجه گرفت كه با افزودن نانو ذرات زينك اكسايد خواص ضد ميكروبي افزايش مي يابد در حاليكه خاصيت مكانيكي بطور معني داري تغيير ي ندارد.

در دهه هاي اخير تركيبات نانو سيلور به دليل داشتن خواص ضد ميكروبي منحصر به فرد خود در عرصه هاي مختلف پزشكي و صنايع مورد استقبال قرار گرفته اند هم چنين محلول ضد عفوني كننده دكونكس از جمله دترجنت هاي معروفي است كه امروزه براي ضد عفوني كردن سطوح و تجهيزات پزشكي و دندانپزشكي به كار مي رود در اين مطالعه محلول جديدي شامل تركيبي از ماده ي فوق بنام Nano-Dec طراحي و ساخته شد و اثر ضد ميكروبي آن با محلول خالص نانوسينور در وقت 200ppm و محلول خالص دكونكس 53 پلاس 2% از طريق تعيين MBC,MIC مقايسه گرديد و اثر ضد ميكروبي اين محلول ها عليه باكتري هاي استافيلوكوكوس اورئوس اپور باسيلوس سوبتيليس استرپتوكوكوي موتانس سودوموناس آئروژينوزا و انتروباكتر سنجيده شد. سپس داده هاي به دست آمده مورد تجزيه تحليل و بررسي قرار گرفت. روش كار: در اين مطالعه پس از تهيه كردن محلول هاي حاوي نانو سيلور و دكونكس محلول Nano-Dec در 7 غلظت مختلف ساخته شد و به منظور تعيين اثر ضد ميكروبي محلول هاي فوق از روش كشت ميكروبي و ديسك ديفيوژن استفاده شد. نمونه هاي داراي اثر بازدارندگي به روش ماكرودايليوشن اصلاح شده مورد بررسي قرار گرفته شد تا مقادِر MBC,MIC اين محلول ها عليه باكتري هاي استافيلوكوكوس اورئوس ، اسپور باسيلوس سوبتيليس استرپتوكوكوس موتانس سودوموناس آئروژينوزا و انتروباكتر بدست آمد. نتايج: نتايج مطالعات نشان داد كه مقادير MBC,MIC در محلول طراحي شده Nano-Dec نسبت به محلول هاي خالص و جداگانه نانو سيلور و دكونكس كم تر است بنابراين اثر ضد ميكروبي محلول ساخته شده ي Nano-Dec به مراتب قوي تر و موثرتر از محلول هاي خالص نانو سيلور و دكونكس 53 پلاس جداگانه ي مصرفي مي باشد.