خلاصه ‏استفاده از بتن به عنوان يكي از پركاربرد ترين و اقتصادي ترين مصالح در سازه هاي مهندسي عمران به دنبال مزاياي فراوان، داراي نقايص و چالش هاي مكانيكي است، كه رفع آن ها بهبود خواص هميشه دغدغه محققين بوده است. استفاده از مواد و افزودني هاي نوين نظير پوزلان ها ، ‏الياف ، مواد بازيافتي و كامپوزيت ها تا حدي به ياري اين صنعت آمده است. در اين ميان استفاده از مصالح هوشمند در سازه هاي بتني به عنوان ايده هاي نو مطرح شده است كه به نظر مي رسد در آينده اي نزديك موجب تحول اين سازه هاي مهند سي خواهد شد. امروزه در طراحي و ساخت سازه هاي مهندسي عمران به چيزي بيش از ظرفيت باربري و كاركرد تحت بار هاي استاتيكي نياز است و هر روز تقاضا براي ساخت سازه هاي ظريف تر و به طور همزمان طويل تر و با دهانه هاي عريض تر كه تواناي تطبيق در شرايط متفاوت بهره برداري را داشته باشند بيشتر مي شود و اينجا ‏ست كه ارزش و مفهوم سازه هاي هوشمند و تطبيق پذير روشن تر مي شود. نوعي از اين مصالح كه مي توان هوشمند ناميده، آلياژ هاي حافظه دار شكلي هستنه كه در ده هاي اخير شناخته شده اند و تاكنون استفاده ‏چند اني از آنها در فناوري ها ي ساختما ني نشده است . اين اختراع ايده استفاد از آلياژهاي حافظه دار براي محصور سازي و پيش تنيده نمودن المان هاي فشاري بتني را به واقعيت تبديل نموده است. المان هاي پيش تنيده فعال با بهبود خواصي مقاومتي و شكل پذيري المان هاي ‏فشاري، در سازه هاي بتني كاربرد كسترده دارد.