هم اكنون راديوايزوتپ هاي زيادي به منظور تصويربرداري در كلينيك هاي پزشكي هسته اي استفاده مي شوند. به كمك اين راديوايزوتپ ها مطالعه واكنش هاي بيوشيميايي و سينتيك آنها در ارگان هاي زنده بدن انسان ميسر مي شود. به گونه اي كه كيفيت و موقعيت ناهنجاري ها و تومورهاي سرطاني به كمك تصويربرداري هسته اي امكانپذير است. از نقاط ضعف تصويربرداري هسته اي يونيزان بودن پرتوهاي هسته اي بود كه با ابداع نانوذرات راديو اكتيو اكسيد سريم (Ce-137m) توانستيم راه حل مناسبي براي اين مشكل بيابيم. درواقع با كمك فناوري نانو راديكال هاي آزاد توليد شده ناشي از واپاشي راديواكتيو در سلول ها تا حد زيادي خنثي مي شوندن و از كرموزوم ها در برابر پرتوها حفاظت مي شود. اين راديوايزوتپ از لحاظ ساير فاكتورهاي مورد نظر در پزشكي هسته اي همچن نيمه عمر و غيرسمي بود داراي ويژگي هاي ممتازي است و از لحاظ اقتصادي به دليل عدم نياز به غني سازي ماده هدف و سطح مقطع بالاي واكنش بسيار مقرون به صرفه مي باشد.