جلبك ها خواص مفيدي از جمله: به عنوان منبع اوليه مواد آلي و انرژي، به عنوان جايگزيني براي سوخت هاي فسيلي، غذاي انسان، علوفه و مكمل غذايي براي دام و طيور، استفاده در كشاورزي، صنعت، درمان بيماري ها، پژوهش هاي زيستي و براي تصفيه آب هستند. و همچنين داراي جنبه هاي مضر مثل جلبك هاي بيماري زا، جلبك هاي انگل زا و جلبك¬هاي مضر آبزي تكثير مي-شوند. بعلت به هم خوردن تعادل طبيعي اكوسيستم روشهاي مزاحم جلبكها در آب پديدار مي شوند. رشد بيش از حد جلبكها مي تواند منجر به بروز مشكلاتي در منابع آب و بهره برداري از يك تصفيه خانه آب سطحي نظير ايجاد طعم، بو، رنگ، ايجاد سميت، گرفتگي صافي، تجمع لجن بيولوژيكي در روي تأسيسات، خوردگي تأسيسات، تشكيل مندي تري هالومتان¬ها و تداخل با ديگر فرايندهاي تصفيه آب و در نهايت باعث (Algae bloom) شور همچنين رشد بيش از حد جلبكها در منابع آب باعث شكوفايي جلبك پديده اتروفيكاسيون و گنديدگي منابع آب مي شود كار كاتاليزگر¬ها تماس برقرار كردن با مواد شيميايي مورد نظر جهت بهبود وتسريع واكنش¬دهي آن¬ها است. بنابراين افزايش مساحت سطح يك كاتاليزگر، با افزايش تماس و كارآيي آن متناسب است. در نتيجه نانوذرات به عنوان كاتاليزگر مورد توجه قرار گرفته¬اند و باعث نزديك شدن سرعت واكنش در سيستم¬هاي ناهمگن به سيستم¬هاي همگن مي¬شود. نانوكاتاليزگر¬ها داراي پايداري و گزينش¬پذيري بالا و فعاليت نسبتاً خوب هستند. اين خواص با بهينه كردن اندازه، شكل، ساختارهاي الكتروني، پايداري شيميايي و گرمايي نانومواد ويژه بدست مي¬آيد. يكي از جذاب¬ترين خاصيت نانوذراتي كه به صورت مغناطيسي جدا مي¬شوند، روش جداسازي آن¬ها است. جداسازي و استفاده مجدد از كاتاليزگر، دو مساله¬ي مهم براي فرايندهاي كاتاليزگري است. در سيستم-هاي ناهمگن مرحله صاف كردن و يا سانتريفيوژ مورد نياز است، ولي كاتاليزگر¬هاي تثبيت شده بر روي نانوذرات مغناطيسي، به¬ علت طبيعت پارامغناطيسي، به ¬وسيله¬ي يك ميدان مغناطيسي خارجي (مانند آهن¬ربا) قابل بازيافت هستند و نيازي به مرحله صاف كردن نيست. شيمي سبز رويكردي نوين براي طراحي و تهيه كاتاليزورها و فرآيندهاي كاتاليزوري مي¬باشد. هم¬چنين طراحي كاتاليزورهاي جديد همگن و يا ناهمگن و استفاده از آنها در فرآيندهاي شيميايي، اهداف دو جانبه حفاظت از محيط زيست و ارتقا منافع اقتصادي را به طور همزمان تحقق مي بخشد. پليمرها به علت تعادلي كه بين نيروهاي جاذبه و دافعه بر روي نانوذره‎ها برقرار مي‎كنند، مورد توجه مي‎باشند. همچنين استفاده از آن‎ها به عنوان پوشش بر روي نانوذره‎ها به علت كاربرد گسترده‎ي آن‎ها در زمينه‎هاي مختلف مورد توجه مي‎باشد. مواد حاوي پوشش پليمري به دو دسته طبيعي و سنتزي تقسيم مي‎شوند كه پلي وينيل الكل جز، دسته ي سنتزي ميباشد، پليمرها در نانوكامپوزيت كردن از تجمع جلوگيري مي‎نمايد، توزيع خوبي ايجاد مي‎كند، سميت ندارد و براي كاربردهاي دارويي مورد استفاده مي‎باشد. هدف ديگر از اين روش تهيه‎ي تركيب‎هاي قابل كنترل از نظر شكل و اندازه مي‎باشد.