نياز روز افزون به دستيابي به تكنولوژي هاي نوين، سبب تمركز محققين بر ايجاد ساختارهاي نانومتري شده است. از ميان مواد نيمه هادي موجود، اكسيد روي با سه مزيت كليدي گاف انرژي بزرگ، تقارن غير مركزي شبكه كريستالي و خاصيت زيست سازگار بودن يكي از مهمترين مواد در تحقيقات و كاربردهاي حال و آينده محسوب مي شود. رايج ترين روش سنتز نانو ساختارهاي Zno ID ، فرايند بخار - مايع - جامد (VLS) و يا به كارگيري كانال هاي متخلخل اكسيد آلومينيوم به عنوان قالب است. روش فاز بخار معمولا به تجهيزات پيچيده و دماي بالا نياز دارد، در روش سنتز به كمك قالب، براي خارج كردن محصولات از قالب عمليات بعد از ساخت ويژه اي مورد نياز است. اما در مقابل، روش هاي شيميايي مرطوب، نظير رشد محلولي، ساده و كم هزينه اند. از ميان روش هاي رشد محلولي، مرسوم، روش رشد هيدروترمال به علت سادگي، مصرف كم انرژي، توليد مواد بلورين با كنترل بهتر اندازه و شكل، خلوص بالا، كيفيت بالا، تكرار پذيري بالا، كنترل ريز ساختار و ... روشي توانمند براي توليد نانو مواد بشمار مي رود. اين روش عموما شامل 2 مرحله است: رسوب يا اسپين كستينگ نانو ذرات Zno روي زير لايه به منظور شكل دادن فيلمي از بذرهاي كريستال zno و سپس رشد آرايه هاي نانو ميله يا نانوسيم zno روي زير لايه با بذر پوشش داده شده در يك محلول آبدار كه شامل يون هاي zn است.