روبات هاي رايج، با استفاده از چرخ ها، موتورها، چرخ دنده و اتصالات چند پارچه ساختارهايي را ايجاد مي كنند كه مي توانند در زمين، هوا يا زير آب قابليت حركت داشته باشند. ساخت ماهيچه‌ي مصنوعي با استفاده از نانوكامپوزيت پليمريوني فلز IPMNCs ، گامي بزرگ در ارتقاي پيشرفت ساخت اندام‌هاي مصنوعي در بدن انسان و روبات‌هايي با حركات نرم و منعطف مي‌باشد. با استفاده از اين اختراع، حركات نرم و يكنواخت (كه در گذشته بصورت ناهماهنگ و مقطٌع بوده است)، جابجايي و قدرت بسيار بيشتر(نسبت به ساير مواد هوشمند) و همچنين مصرف پايين انرژي با بازده‌ي چشمگير را در ماهيچه‌هاي مصنوعي شاهد خواهيم بود. سابقه ي طراحي و ساخت ماهيچه مصنوعي صرفا بر پايه پليمرها (IPMNC) ها و همچنين ارتقا پاسخ آن با ايجاد الكترودي يكنواخت با ساختاري در ابعاد نانو، يكپارچه و يكنواخت در ايران وجود ندارد. هم اكنون مكانيسم‌هاي گوناگون و متنوعي در مورد حل برخي مشكلات ويژه‌ي پزشكي از قبيل رفلاكس معده، ناتواني دريچه هاي قلب، مشكل كنترل ادرار و تعدادي از بيماريهاي ديگر طراحي شده است.