در اين پژوهش، ابتدا ساخت جاذب پرمنگنات پتاسيمي (با غلظت هاي 5/2%، 5%، 5/7% ، 10% و 5/12% ) نگهداري شده بر روي زئوليت نوع كلينوپتيوليت (با مش 35 و 60) موجود در ايران مورد بررسي قرار گرفت؛ نتايج حاصل از كروماتوگرافي گازي و تيتراسيون توسط سديم اكسالات بيانگر آن بود كه زئوليت هاي حاوي غلظت 5%، 5/7% و 10% پرمنگنات پتاسيم و همچنين مش 60، به منظور انجام آزمايشات كارايي بالاتري مي توانند داشته باشند. پس از ساخت، جاذب ها در بسته بندي هاي قارچ خوراكي تازه قرار گرفت و بسته هاي قارچ به سردخانه با دماي 4 درجه سانتي گراد منتقل گرديد و به مدت 20 روز، هر 5 روز يكبار، آزمايشاتي نظير كاهش وزن، ميزان رطوبت، رنگ، بافت، آزمون ميكروبي و ارزيابي حسي بر روي قارچ هاي خوراكي صورت گرفت. نتايج نشان داد كه جاذب هاي زئوليتي حاوي پرمنگنات پتاسيم تاثير معني داري را در جلوگيري از كاهش وزن، كاهش رطوبت، كاهش ارزش L، افزايش ميزان a و كاهش استحكام بافت قارچ ها مي گذارد. علاوه بر اين، اين جاذب ها مي توانند در كاهش بار ميكروبي (باكتري هاي مزوفيل) نسبت به شاهد موثر باشند. به طور كلي، مي توان نتيجه گرفت كه جاذب زئوليتي حاوي 10% پرمنگنات پتاسيم به منظور افزايش مدت زمان نگهداري قارچ هاي خوراكي تازه مي تواند كارايي بالايي داشته باشد.