كيت استخراج اسيدنوكلييك DNA باكتريايي ازموادغذايي

سرطان نوعي بيماري است كه در آن سلول‌هاي بدن در يك تومور بدخيم به طور غير عادي تقسيم و تكثير مي‌شوند و بافت‌هاي سالم را نابود مي‌كنند. سلول‌هاي سرطاني از سازوكارهاي عادي تقسيم و رشد سلول‌ها جدا مي‌افتند. علت دقيق اين پديده نامشخص است ولي احتمال دارد عوامل ژنتيكي يا عوامل بيروني همچون ويروس و مواد سرطان زا موثر باشد. يكي از انواع سرطان ها، سرطان پستان مي باشد. سرطان پستان، رشد مهار نشده‌ي سلولهاي غير طبيعي است كه در نواحي مختلف پستان ايجاد مي شود. اين اتفاق ممكن است در بافت هاي مختلف مانند مجاري اي كه شير را انتقال مي‌دهند، در بافت توليد كننده ي شير و در بافت غير غددي رخ دهد. سرطان پستان پس از سرطان پوست دومين سرطان شايع در زنان است. اين بيماري از مخرب ترين بيماري هاي شناخته شده در جهان و شايع ترين نوع سرطان در بين زنان مي باشد. هر ساله تعداد زيادي از مبتلايان به اين بيماري تشخيص داده مي‌شوند و تعدادي نيز جان خود را از دست مي‌دهند. خطر ابتلا به سرطان پستان با افزايش سن بيشتر مي شود. هيدروكسي اوره، يكي از داروهاي مورد استفاده در شيمي درماني است. و يك عامل سيتوتوكسيك و ضد سرطان است، كه با توجه به خاصيت ضدتوموري آن در درمان بيماري هاي ديگر نيز به كار برده مي شوند، به عنوان مثال در درمان بدخيمي هاي خوني، لوسمي ميلوئيدي مزمن، كم خوني سلول داسي شكل، بيماري ميلوپروريفلاتيو و سندرم حاد قفسه پستان، سرطان پستان و ديگر سرطان ها كاربرد دارد. اين دارو با وجود خواص درماني، معايب و عوارض جانبي از جمله واكنش هاي نامطلوب خوني و پوستي را در دراز مدت در ميان بيماران ايجاد مي كند. به همين دليل روش هاي مختلفي براي كاهش عوارض جانبي و افزايش راندمان درمان بكار گرفته شده است. استفاده از فناوري نانو و ليپوزومه كردن دارو ها از روش هاي مدرن و موفق در اين زمينه مي باشد. براي تهيه نانوليپوزوم ها، نسبت مشخصي از لسيتين و كلسترول با يكديگر تركيب نموده و سپس داروي هيدروكسي اوره به آن اضافه كرديم. همچنين جهت افزايش پايداري، كارايي و حلاليت، فرمولاسيون بدست آمده، با استفاده از پلي اتيلن گلايكول 2000 پگيله گرديد. ميانگين قطر داروي نانوليپوزومه ي پگيله با كمك دستگاه زتا سايزر اندازه گيري شد كه 338/2 نانومتر بدست آمد. بازده كپسوله شده هيدروكسي اوره ي نانوليپوزومه ي پگيله شده 64/212 درصد بدست آمد. الگوي آزادسازي دارو از نانوليپوزوم هاي پگيله شده نيز با استفاده از روش دياليز انجام شد و نتايج نشان داد كه ميزان آزاد شدن دارو از داروي نانوليپوزومه ي پگيله شده طي 28 ساعت 21/71 درصد بود، در حالي كه آزاد سازي داروي خام طي زمان مشابه 78/43 درصد بود. همچنين اين بررسي نشان داد كه اثر كشندگي داروي نانوليپوزومه ي پگيله شده 93/38 درصد بيشتر از داروي آزاد مي باشد.