در كارخانه هاي توليد شن و ماسه در فرآيند بازيافت آب، حجم قابل توجهي از گل و لاي توليد مي¬شود كه به دليل نبود مكان كافي براي انباشت اين مواد و هزينه بالاي حمل آنها محدوديت هاي قابل توجهي براي صنعت توليد شن و ماسه به خصوص در شرق تهران به وجود آمده است. ارائه كاربردهاي موثر براي اين پسماندها مزيت هاي قابل توجهي براي كارخانه هاي توليد شن و ماسه در پي خواهد داشت. اين اختراع به توليد آجر سبز به روش ژئوپليمري از پسماند كارخانه ي شن و ماسه به منظور كاربرد در صنعت ساختمان پرداخته است. شايان ذكر است كه در ساليان اخير با افزايش چشمگير ارزش انرژي به دليل حذف يارانه ها و ناهمواري هاي موجود براي انتقال گاز به محل كارخانه ، توليد مصالح با اعمال حرارت با چالش هاي جدي مواجه شده است. از طرفي به دليل توجه بيش از پيش مسئولان به مقوله محيط زيست و لزوم حركت به سمت توسعه پايدار، توليد كنندگان عرصه ي ساخت و ساز بايستي در پي به كارگيري مصالحي باشند كه كمترين تاثير منفي را بر محيط زيست داشته باشند. روند توليد متداول آجر عمدتا نيازمند صرف انرژي زياد براي افزايش دما تا ( 1100 – 1300 ) درجه سانتيگراد مي باشد اما توليد آجر هاي ژئوپليمري در اختراع حاضرنياز به دماي بالا نداشته و صرفا با استفاده از فعال كننده هاي شيميايي و عمل¬آوري در دماهاي 40 تا حداكثر 100 درجه سانتي گراد توليد مي¬گردند . آجرهاي توليد شده در اين اختراع از طريق واكنش بين محصول پسماند كارخانه هاي شن و ماسه و مواد پايه ژئوپليمري همچون هيدركسيد سديم و سيليكات سديم به همراه آهك در محيط آبي توليد شده و براي عمل آوري آنها بسته به تركيب پسماند دماي 40 تا 100 درجه سانتيگراد بايستي استفاده شود. محصول توليد شده در اين روش قابليت كاربرد به عنوان آجر با مشخصات مطلوب و حتي مقاومت هاي بالا را داراست. اين اختراع داراي نمونه مشابه داخلي و خارجي نمي باشد.