امروزه استفاده از مواد رنگي، به بخش غيرقابل اجتناب در موارد خوراكي مصرفي گوناگون اعم از اسنك ها، مواد غذايي كنسروي و ساير مواد غذايي موجود در بازار، تبديل شده است. اين مواد افزودني، در برخي موارد اسانس هاي، شيميايي مصنوعي و سنتز شده است كه در استفاده طولاني مدت، اثرات سوء آن ها غير قابل انكار مي باشد. فرآيند توليد «رنگانه» ماده رنگي خوراكي طبيعي بدين صورت است كه در اولين مرحله فرآيند توليد اين ماده، جمع آوري غوزه گياه در مرحله قبل از رسيدگي كامل و تشكيل كاكل انجام مي گيرد. سپس به جداسازي كاكل از غوزه مبادرت ورزيده و پس از هوا خشك كردن كاكل، آن را آسياب كرده و مواد حاصل را در حمام آب گرم در آب حل مي نماييم. بعد از اينكه محلول حاصل تا دماي محيط سرد شد براي تهيه محلول يك نواخت آن را شيك كرده. و محلول سوسپانسيون حاصل را با استفاده از كاغذ صافي، فيلتر كرده و محلول امولسيون به دست مي آيد. محلول حاصل كدر است و براي زلال كردن آن مي توان آن را در معرض نور مستقيم خورشيد قرار داد. در مرحله پاياني، جداسازي رسوب از محلول مرحله قبل بدين صورت انجام مي گيرد كه رسوب ته نشين شده در مرحله قبل، به ارامي به ظرف ديگر منتقل شده تا رسوب آن جدا شده و محلول زلال حاصل در ظرفي نگهداري مي شود. محلول حاصل داراي رنگ زرد، بي بو و مزه است كه قابل استفاده در صنايع مختلف مي باشد. اهميت توليد اين ماده شامل موارد زير مي باشد: عدم استفاده از مواد شيميايي در توليد آن، عدم تأثيرگذاري بر مزه و بوي مواد غذايي، عدم تأثيرگذاري و تأثيرپذيري بر تركيب شيميايي ماده غذايي، مقرون به صرفه بودن و قيمت مناسب، استفاده جنبي از توليد گياه، كاهش اثرات منفي زيست محيطي ناشي از مصرف مواد رنگي شيميايي موثره و اسانس هاي رنگي، امكان كشت گياه در مناطقي يا اقليم گرم و خشك و سازگار با حاصلخيزي كم خاك و كم آبي.