در هنگام وقوع زلزله سازه بعد از محدوده رفتار الاستيك، با تغييرشكل هاي بزرگ مواجه مي شود و فقط به واسطه چگونگي قابليت تغييرمكان غيرالاستيك خود، پايدار باقي مي ماند. در نتيجه مقدار زيادي از انرژي زلزله به واسطه تخريب هاي موضعي در سيستم مقاوم جانبي سازه مستهلك مي گردد. اين تخريب ها براي طراحي ساختمان هاي با اهميت بيشتر و يا ساختمان هايي كه پس از زلزله مي بايست خدماتي را ارائه دهند، مناسب نيست. در چنين سازه هايي استفاده از سيستم هاي كنترل از جمله ميراگرها كه باعث كاهش پاسخ در سازه مي شوند، بسيار كاراست. در طرح پيشنهادي به كمك تركيب مكانيزم اصطكاك و تغيير فركانس ارتعاشي سازه با استفاده از جرم افزوده تنظيم شده، پاسخ هاي سازه نظير تغييرشكل و شتاب كاهش داده مي شود؛ در نتيجه خسارات جاني و مالي رخ داده در هنگام زلزله و به تبع آن هزينه هاي تعمير و نگه داري سازه پس از زلزله، به شكل مؤثري كاهش خواهد يافت. از ديگر كاربردهاي اين ميراگر، كاهش پاسخ ديناميكي سكوهاي دريايي در مقابل موج و باد، كاهش دامنه ي ارتعاشات پل هاي راه آهن تحت بارهاي جانبي لوكوموتيوها و در صنعت نيز مي توان به كاهش ارتعاشات دستگاه هاي صنعتي، كاهش ارتعاشات تجهيزات در صنايع نظامي و حتي كاربرد در صنعت لوازم خانگي اشاره نمود.