شمارش و تعيين نوع گلبول ها و همچنين انديس هاي خوني براي همه ي پزشكان بسيار مفيد و ضروري است. امروزه براي شمارش گلبول هاي قرمز از روش هاي مختلفي استفاده مي شود كه هر كدام بر مبناي يك روش علمي استوار است و طبيعتا مشكلات و مزاياي خاص خود را دارند. روش هاي موجود به دو دسته ي اتوماتيك و دستي تقسيم مي شوند. براي تعيين نوع گلبول ها تاكنون هيچ روش اتوماتيكي ارائه نشده و اين فرايند بصورت كاملا دستي و چشمي توسط پزشك انجام مي شود. كه عمل دسته بندي گلبول هاي قرمز در موارد بسياري به دليل دشواربودن آن فقط در صورت ضرورت براي امر تشخيص انجام مي شود. در شمارش گلبول ها نوع اتوماتيك استفاده از دستگاه شمارنده ي گلبول هاي خون است كه گلبول ها را براساس نوع سفيد يا قرمز شمارش مي كند. قيمت تمام شده براي اين دستگاه بسيار بالاست (حدود قيمت براي اين دستگاه بطور متوسط 15 ميليون تومان است) . در بسياري از مراكز تشخيصي و يا آزمايشگاهي توان مالي براي تهيه ي اين دستگاه وجود ندارد. روش ديگر شمارش گلبول ها به صورت دستي با استفاده از لام نئوبار است. در اين روش خون را كه روي لام پخش شده توسط ميكروسكوپ و بصورت چشمي بررسي كرده و مورد شمارش قرار مي دهند. اين كار علاوه بر دشوار و خسته كننده بودن بسيار به تجربه ي پزشك وابسته است. كه اين موارد تاثير بسيار زايد و مستقيمي روي نتايج مي گذارند. در بسياري از موارد شاهد عدم يكپارچگي در نتايج نيز هستيم. به اين صورت كه براي يك نمونه ي يكسان كه توسط چند پزشك شمارش شده نتايج متفاوتي نيز گزارش شده است. براي تعيين نوع گلبول ها پراكندگي تشخيص ها بسيار گسترده تر است، از اين رو خطا نيز افزايش شديدي خواهد داشت. فرايند تعيين نوع گلبول ها بسيار وقت گيرتر و خسته كننده تر از شمارش آنها است. فرايند كاملا سليقه اي و مبتني بر تجربه ي كاربر است. در بسياري از موارد شاهد نظرات متفاوت از پزشكان مختلف براي نمونه هاي يكسان هستيم. طوري كه در برخي از موارد تحليل هاي پزشكان نه تنها هم جهت نبودند بلكه روبروي هم نيز بودند. مثلا براي گلبول هاي ماكروسيت در يك نمونه ي مشخص يك پزشك تشخيص درصد كم و پزشك ديگر تشخيص درصد بالا را بيان مي كند. هر دو اين تشخيص ها كيفي هستند. دليل اين پراكندگي بيشتر اين است كه هر پزشك با نگاه كردن به اسلايدها و آنچه كه مي بيند تحليل مي كند. دستگاهي كه بتواند داده هاي رقمي و دقيق (مثلا در يك نمونه ي مشخص درصد اوالوسيت ها درصد تارگت سل ها گلبول هاي داسي شكل و غيره را در اختيار پزشك قرار دهد موجود نيست. از اين رو نياز به روش و دستگاهي كه تحليل هاي يكپارچه اي را بصورت كاملا اتوماتيك ارائه دهد بسيار ضروري است. هدف اين طرح ارايه ي روشي است كه علاوه بر كاهش بسيار زياد در هزينه ها نسبت به روش استفاده از دستگاه سل كانتر دقت را نيز نسبت به روش دستي بطور محسوسي افزايش دهد و در نهايت شاهد يكپارچگي در نتايج نيز باشيم. اختراع پيش رو تمام مراحل آزمايشگاهي براي شمارش تعيين نوع گلبول ها و تعيين انديس هاي خوني را بصورت كاملا اتوماتيك انجام داده و در اختيار پزشك قرار مي دهد. اين اختراع شامل شمارش گلبول هاي خوني تعيين نوع ساختاري گلبول ها تعيين انديس هاي خوني تعيين ميزان هموگلوبين خون مي باشد. افق پيش روي اختراع ارايه بصورت دستگاهي جايگزين دستگاه سل كانتر است. دستگاهي كه بصورت كاملا خودكار اسمير خوني را تهيه و سپس تصوير آن را با استفاده از پردازشگر پردازش كرده و نتايج را بصورت تبديل شده و مورد نياز براي پزشك ارايه دهد. ما براي شروع و اجراي ايده از كامپيوتر براي پردازش استفاده كرديم. براي نمونه ي تجاري از اين اختراع مي توان از پردازشگر مستقل استفاده كرد. استفاده از اين دستگاه علاوه بر دقت بالاتر نسبت به سل كانتر قيمت پايين تررا نيز عرضه مي كند. مهم ترين مزيت اين دستگاه نسبت به سل كانتر توانايي دسته بندي گلبول ها است. دستگاه سل كانتر تنها 4 گروه از گلبول هاي قرمز را فقط بصورت كيفي دسته بندي مي كند كه دقت بسيار پاييني هم دارد. اما اين دستگاه در حال حاضر توانايي تشخيص 43 گروه از انواع گلبول ها و ناهنجاري هاي تجمعي گلبول هاي قرمز را دارا است. كه در آينده قصد داريم گزينه هاي بسياري به توانايي هاي دستگاه اضافه كنيم.

در بسياري از موارد در جراحي داشتن آگاهي كافي از مشخصات ارگان تحت جراحي مانند ارتفاع، حجم، مساحت و... بسيار مفيد و ضروري است. در جراحي هايي مانند لاپراسكوپي، فاندوسكوپي، سيستوسكوپي... داشتن اين اطلاعات بسيار ضروري است. نمونه ديگري از اين ضرورت در جراحي سيستوسكوپي رفلاكس مثانه است.نياز به متد و دستگاهي كه بتواند اين اندازه ها را بدون نياز به پردازش هاي پيچيده و مستقل از نوع دوربين و محل بافت انجام دهد بسيار ضروري است. با استفاده از متد و دستگاه معرفي شده در اين اختراع ما توانستيم مشخصات ظاهري بافت يا ارگان را بدون نياز به پردازش¬هاي پيچيده و دستگاه¬هاي جانبي اندازه¬گيري كنيم. تا كنون از دو روش براي اندازه گيري اندازه و ساير مشخصات بافت مورد نظر استفاده مي شده است. يكي روش دستي بوده كه در آن پزشك با فرستادن جسمي (كه از اندازه آن آگاهي دارد) به درون بافت و مقايسه ارتفاع آن با ارتفاع بافت هدف، بطور نسبي ارتفاع و ساير مشخصات بافت را اندازه¬گيري مي¬كردند. كه در موارد زيادي از جراحي ها فرستادن جسم به داخل بافت غير ممكن بود، لذا اين روش كارآمد نبود. در موارد بسيار ضروري كه بدست آوردن دقيق اندازه¬ها حياتي بود از نمونه عكس و فيلم تهيه مي¬شد و با استفاده از پردازش ديجيتال نمونه¬ها(كه فرايندي دشوار دارد) فاكتورهايي مانند ارتفاع و مساحت اندازه¬گيري مي¬شد. كه اين مورد نيز به دليل برخي مشكلات مانند عدم امكان بدست آوردن خيلي از مشخصات از تصوير دو بعدي، كارايي چنداني ندارد. لذا تا كنون دستگاه و متدي كه بتواند بدون محدوديت اين اندازه¬گيري¬ها را انجام دهد ارايه نشده است. در اين اختراع روش و دستگاهي ارايه شد تا بتواند اين كمبود را جبران كند و بدون نياز به تجهيزات پيچيده نياز پزشك جراح را برطرف سازد. در اين دستگاه با استفاده از يك سنسور، فاصله لنز تا بافت محاسبه و موقعيت بافت در فضا مشخص مي شود و سپس مشخصات بافت از قبيل ارتفاع، مساحت و ... محاسبه مي شود.