پروانه مينوز گوجه فرنگي(Tuta absoluta) يكي از مهمترين آفات خسارت زا براي محصولات كشاورزي بخصوص گياهان خانواده سولاناسه مانند گوجه فرنگي، سيب زميني، بادنجان و ... مي¬باشد. اين آفت در سالهاي گذشته به عنوان آفت قرنطينه كشور محسوب مي¬شد ولي متاسفانه در سال 1389 براي اولين بار از اروميه جمع آوري و شناسايي شد و در سال 1390 به صورت رسمي توسط محققين كشورمان در سطح بين المللي حضور اين آفت در ايران گزارش شد. اين آفت خطرناك به سرعت در ايران توسعه پيدا كرد و در حال حاضر در 24 استان كشور به عنوان خسارت¬زا ترين آفت محصول گوجه فرنگي، كشاورزان را با مشكلات جدي مواجه كرده است. تعداد نسل بالاي پروانه مينوز كه مقاومت سريع در برابر سموم شيميايي را نيز در بر دارد باعث شده در سال گذشته با وجود استفاده از سموم شيميايي در بعضي از مناطق كشورمان خسارت اين آفت بين50- 100% گزارش شود. با توجه به خسارت شديد اين آفت و گسترش روز افزون آن در ايران ابداع و استفاده از روشهاي جايگزين بي خطر در قالب مديريت تلفيقي آفات براي كنترل اين آفت ناگزير مي¬نمايد. تله نوري-فرموني( موضوع اين اظهارنامه) با هدف استفاده از روشي بي خطر و سازگار با محيط زيست، كاهش مصرف سموم شيميايي و استفاده از انرژي پاك خورشيدي براي توليد منبع نوري در تله نوري-فرمون ي جهت سهولت استفاده و كاهش مصرف برق براي كشاورزان ابداع شده است. در تله نوري فرموني سعي شده است با تلفيق طول موجهاي خاصي از نور به همراه استفاده از فرمون جنسي به دام انداختن آفت و امحاي آن تشديد گردد. تله نوري-فرموني با استفاده از نور خورشيد در روز منبع انرژي خود را شارژ كرده و با تاريك شدن هوا با روشن كردن منبع نوري خود، شب پره¬هاي پروانه مينوز را به تله جلب مي¬كند و مجدد با روشن شدن هوا منبع نوري خاموش شده و متعاقبا منبع انرژي با نور طبيعي شروع به شارژ شدن مي¬كند. اين ابداع همچنين مراحل آزمايشي خود را با كمك مراكز دانشگاهي و تحقيقاتي در سطح مزرعه به اتمام رسانده است و نتايج نشان مي¬دهد كه تلفيق نور با طول موج ويژه ( 470 نانومتر) با فرمون جنسي اثرات تشديد كنندگي بسيار مطلوبي را در سطح مزرعه از خود نشان مي¬دهد به طوريكه كارايي آن نسبت به روش¬هاي معمول مورد استفاده در مزارع ايران كه عبارت از تله¬هاي دلتايي و تشتكي مي¬باشد 3 تا 5 برابر افزايش مي¬يابد. آزمايش¬¬هاي صحرايي معرف پتانسيل بسيار بالاي اين تله به عنوان ابزاري كارا براي كنترل آفت پروانه مينوز در قالب مديريت تلفيقي آفات مي¬باشد.

‏‏يكي از مراحل انگشت نگاري ژنتيكي رنگ آميزي ژل مي باشد. براي اين كار از مواد مختلفي استفاده مي كنند كه هر كدام ويژگي هاي متمايزي دارند. معروف ترين و پر مصرف ترين آنها ابتدا محلول اتيديوم برومايد و سپس سايبر گرين مي باشد. مزيت هاي اتيديوم برومايد نسبت يه سايبرگرين ارزان تر بودن و كيفيت بالاي آن است. اما به دليل جهش زايي، ماده اي بسيار خطرناك مي باشد. خطرناك بودن آن تا جايي است كه نحوه ي دفع ظروف و وسايل آلوده به اين ماده را با هيگر ظروف متمايز كرده و با رعايت اصولي ايمني صورت مي گيرد. شركت هاي معتبر دنيا همچنان سعي در حل يا كاهش اين مشكل دارند. مواد ها (‏حلال ها) و صافي هاي زيادي توليد و عرضه شده اند. نقطه مشترك تمامي اين محصولات اينست كه تمامي آنها براي كاهش خطر دفع در محيط زيست كاربرد دارند و هنگام رنگ آميزي كمكي به سلامتي كاربر نمي كنند و محيط آزمايشگاه ناچارا آلوده باقي مي ماند. خطر ابتلا به سرطان و جهش زايي همواره كاربران را نگران كرده است. ‏در واقع مشكل اصلي، وضعيت نا بسامان رنگ آميزي ژل توسط كاربران است كه در آن سلامتي فرد به شدت به خطر مي افتد. براي رنگ آميزي اتيديوم برومايد را درون ظرف پهني ريخته و ژل را درون آن غوطه ور مي سازند. سپس بعد از مدت زمان لازم ژل را از محلول بيرون آورده و براي شستشوي به ظرفي حاوي آب مقطر منتقل مي كنند. با گذشت مدت زمان كوتاهي(در حدود ٢٠ ‏دقيقه) ژل از ظرف آب مقطر خارج مي شود. در تمامي مراحلي كه بيان شد، كاربر در ارتباط مستقيم با ظروف آلوده به اتيديوم برومايد يا ‏آغشته به اتيديوم برومايد قرار مي گيرد. دستان كاربر و محوطه ي وسيعي از آزمايشگاه، بالاخص محل رنگ آميزي و فاصله ي آن تا دستگاه ژل ‏داك آلوده مي شود. گفتني است كه اتيديوم برمايد از راه تنفس نيز منتقل مي شود. بي احتياطي و روش نا‏مناسب در رنگ آميزي ژل احتمال خطر را افزايش مي دهد. تماس كاربران با ظروف آلوده سلامتي آنها را تهديد مي كند و هنوز چاره اي براي اين مسنله انديشيده نشده است!!!!. ‏رنگ آميزي در يك محيط ايزوله بدون دخالت دست و به صورت خودكار ( Automatic ‏) ايده ي جالبي بود كه مورد بررسي قرار گرفت. مكانيزم داخلي اين سيستم بايد به گونه اي طراحي مي شد كه ژل براي تمامي مراحل رنگ آميزي و سپس تصوير برداري در اختيار دستگاه باشد و در انتها خود دستگاه ژل را به پاكت زباله بياندازد. به عبارتي ديگر تمامي مراحل رنگ آميزي. اعم از آغشته كودن ژل به اتيديوم برومايد، شستشو با آب مقطر و مراحل تصوير برداري داخل يك دستگاه بدون دخالت دستهاي انسان باشد. مكانيزم هاي مختلفي تعريف و بررسي شد. ايده هايي همچون جابجايي ژل بين تشتك ها توسط يك چنگك يا صفحه ي متحرك به دليل دو مشكل بزرگ رد شد. مشكل اول پيچيدگي بيش از حد اين مكانيزم ها و دومين مشكل مقاومت كم ژل در برابر جابجايي مكانيزه بود در نهايت طرح پايه با ارايه مكانيزم جابجايي مواد و تخليه تشتك به شيوه شيب برداشتن، شكل گرفت. در اين مكانيزم كه آنرا مكانيزم الف نامگذاري كرده ايم، ورود و خروج مايعات (از قبيل اتيديوم بوومايد و آب مقطر) به تشتك توسط پمپ هاي از قبل تعبيه شده اي صورت مي گيرد. كنترل مقادير مايع جابجايي نيز به وسيله ي حسگرهاي تشخيص سطح مايع انجام مي شود. پس از رنگ آميزي و در زماني كه تمامي مايع تشتك تخليه شده است، لامپ هاي فرابنفش زير تشتك روشن شده و دوربين بالاي تشتك، عكسبرداري مي كند. در مرحله ي پاياني بايستي ژل به بيرون هدايت شود. براي اينكار طرفي از تشتك بالا آمده و به سمت درب خروجي شيب بر مي دارد. ژل سوار بر روي كف طلقي به سمت خارج دستگاه سر مي خورد و به بيرون پرتاب مي شود. ژل در انتها به داخل پاكتي كه از قبل جلوي درب خروجي گذاشته شده، مي افتد. اين دستگاه كاملا ايمن طراحي شده و با مكانيزمي نسبتا ساده، خطر كار با اتيديوم برومايد را پوشش خواهد داد.