وسيله اختراع شده توسط اين تيم، وسيله اي است كه براي تسهيل و كم كردن زمان عمل كاشت مو به كار مي رود. كاشت مو عملي است كه معمولا براي مرداني كه دچار طاسي با الگوي مردانه Male pattern baldness هستند استفاده مي شود. امروزه براي انجام اين عمل، از پوست قسمتي از سر كه به هورمون هاي مردانه حساس نيست و دچار ريزش نمي شود، يعني قسمت پس سري occipital به عنوان دهنده Donor استفاده مي شود يعني از قسمت پس سري پوست همراه با مو جدا مي شود، موها طبق تكنيك هاي مختلفي براي پيوند به قسمت هايي كه دچار ريزش شده اند، كه اغلب قسمت پيشاني (Frontal) هستند، آماده مي شوند، و سپس به محل هايي كه دچار ريزش مو شده اند پيوند زده مي شوند. براي كاشت فوليكول هاي مو، بايد گرافت هاي جدا شده از پس سر به قطعات ريز حاوي 1، 2 يا 4 فوليكول مو تقسيم شوند. اين كار براياين است كه براي كاشت مو در قسمت خط رويش مو (جلوترين نقطه اي كه موهاي كاشته شده در پيشاني از آن شروع مي شوند) بايد از كاشت قطعات حاوي 1 فوليكول استفاده شود، و براي كاشت مو در قسمت هاي عقب تر بايد به ترتيب از قطعات حاوي 2 و 4 فوليكول استفاده شود. به اين ترتيب ، الگوي طبيعي رويش موهاي سر تقليد مي شود. در شيوه فعلي، هر گرافت بايد توسط بيستوري به قطعات كوچك تر تقسيم شود . براي اين كار، گرافت را از مايع فيزيولوژيك خارج مي كنند و آن را روي يك قطعه چوبي استريل (كه نبايد ليز باشد و بايد پوست رانگه دارد) قرار مي دهند. سپس با زير ذره بين (spectacle) گرافت را با استفاده از اسكالپل (scalpel) به قطعات كوچك تر تقسيم مي كنند. هر قطعه بايد 1، 2 يا 4 فوليكول مو داشته باشد. تيغه هاي اسكالپل بايد به مرات تعويض شوند، زيرا به سرعت كند مي شوند و در صورت تعويض نشدن، كندي آنها به جاي برش بين فوليكول هاي مو باعث له كردن فوليكول ها و آسيب به آنها مي شود.