امروزه پلاستيك ها در صنعت جايگاه ويژه اي يافته اند و به دليل خواص منحصر به فرد خود نظير سهولت شكل پذيري، سبكي، استحكامف مقاومت در برابر خوردگي و همچنين منابع اوليه گسترده و ارزان جانشين بسياري از مواد گشته اند به ويژه در صنايع بسته بندي، خودروسازي از لحاظ كاهش هزينه، حجم ضايعات و مصرف انرژي جانشين خوبي براي فلزات شده اند. پليمرها از نظر خواص و كارايي بسيار متنوع هستند . اما در بعضي از كاربردها، و به منظور توليد محصولات با كاربردهاي ويژه نياز به دست يابي به حالت بهينه اي از چند خواص براي اين مواد است. لذا به منظور تحقق اين مهم فرايند آلياژسازي پليمرها بحثي بسيار مهم و كليدي در علم و صنعت پليمر به شمار مي رود. به منظور بهبود خاصيت چقرمگي مواد پليمري سخت معمولا از اختلاط با يك لاستيك استفاده مي شود. اين فرايند بايد همزمان با توجه به خواص ديگر مورد نظر انجام شود. نظر به اينكه اختلاط با لاستيك ها باعث افت در برخي از خواص نظير مدول و پايداري حرارتي آميزه پليمري مي شود معمولا نياز به اختلاط جزء سوم براي رفع اين نقايص احساس مي شود. جهت دست يابي به اين مهم ، فهم و درك ارتباط بين ريز ساختار و خواص مكانيكي و حرارتي بسيار ضروري و داراي اهميت است. پلي اتيلن ترفتالات يكي از پلاستيك هاي مهندسي است كه در چند دهه اخير از سرعت رشد قابل توجهي برخوردار است. با اين حال در بسياري از كاربردها لازم است كه چقرمگي اين پليمر بيش از آنچه كه هست افزايش يابد. در اين اختراع هدف ما اين بوده كه با توجه به تاثيراتي كه فرايند آميزه كاري بر ريز ساختار آميزه ها مي گذارد سعي به تهيه و تعيين بهترين فرمولاسيون از نظر خواص تخريب اكسايش حرارتي آميزه پلي اتيلن ترفتالات با لاستيك اكريلونيتريل - بوتا دي ان و پلي كربنات نماييم. در اين اميزه پلي كربنات به منظور بهبود خواص حرارتي و مكانيكي استفاده شده است از جمله محصولات قابل تهيه از اين آميزه توليد قطعاتي از خودروها و ماشين آلاتي كه در معرض حرارت بوده و مي توان با جايگزيني آن وزن خودرو يا ماشين آلات توليد شده را كاهش داد. و هم از جنبه اقتصادي مقرون به صرفه تر بوده و قيمت تمام شده را كاهش مي دهد.

بازيافت بطور كلي به توليد محصولات جديد از ضايعات اتلاق مي گردد. همچنين استفاده چند باره از محصولات مستعمل براي توليد دوباره همان محصول نيز در زمره عمليات بازيافت قرار دارد. بيشترين ضايعات پلاستيكي از مصارف خانگي ايجاد مي شوند كه از دور ريختن پلاستيكهاي بسته بندي و ظروف يكبار مصرف ناشي مي شود. پلاستيكها در طول قرن گذشته به يكي از مهمترين مواد مصرفي تبديل شده اند بطوري كه در اين مدت ميزان مصرف آنها با متوسط سرعت 12 درصد افزايش يافته است افزايش مصرف پلاستيكها در سالهاي اخير افزايش ضايعات ناشي از آن را در پي داشته است كه به تبع آن مسئله بازيافت اين ضايعات و مشكلات زيست محيطي اهميت بيشتري پيدا كرده است. بازيافت موثر و توسعه كاربردهاي جديد براي محصولات تهيه شده از پلاستيكهاي بازيافتي مي تواند مشكل تجمع ضايعات و آلوده كرده محيط را كمتر كند. لذا توجه به روشهاي جداسازي مناسب ضايعات، توسعه فنون بازيافت آنها و ايجاد بازار مناسب براي محصولات بازيافتي يكي از مهمترين مسائلي است كه بايد در صنايع علوم و تحقيقات مختلف مورد توجه قرار گيرند. پلي اتيلن ترفتالات به عنوان يكي از پلاستيكهاي مهندسي مطرح مي باشد كه در چند دهه اخير از سرعت رشد قابل توجهي برخوردار بوده است. از طرفي بازيافت ضايعات بطري PET به عنوان يكي از گلوگاهاي مهم در صنعت مطرح مي باشد. يكي از ديدگاههاي جديد در اين زمينه بازيافت ضايعات بطري PET از طريق چقرمه سازي با الاستومرها مي باشد. اضافه كردن الاستومر سبب افت خواص نظير مدول كه معياري از سفتي نمونه است مي شود. بنابراين با اضافه كردن يك جزء سوم سخت مي توان اين نقيصه را برطرف كرد و با تعريف يك سامانه جديد چقرمگي و سفتي PET را افزايش داد و ضايعات اين پليمر را بتوان به يك قطعه مفيد در صنايع مختلف منجمله خودروسازي از مسير آلياژسازي تبديل كرد. لذا در اين اختراع از الاستومر SEBS-M جهت بالا بردن چقرمگي اين پليمر و از پلاستيك مهندسي PC جهت بالا بردن سفتي آن استفاده شد. با استفاده از آزمونهاي مكانيكي از قبيل كشش ، ضربه و آزمونهاي مورفولوژي مثل SEM خواص اين آلياژ سه تايي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصله نشان داد كليه خواص مكانيكي بالاخص خواص ضربه پذيري PET خالص با اين آلياژ سه تايي بهبود يافته است.

تهیه نانو کامپوزیت‌هایHDPE/PS تقویت‌شده با ذرات نانو سیلیکا (sio2)

امروزه پلاستيك ها در صنعت جايگاه ويژه اي يافته اند و به دليل خواص استثنايي خود نظير سهولت شكل پذيري ، سبكي ، استحكام، مقاومت در برابر خوردگي و همچنين منابع اوليه گسترده و ارزان، جانشين بسياري از مواد گشته اند و به ويژه در صنايع بسته بندي از لحاظ كاهش هزينه، حجم ضايعات و مصرف انرژي ، جانشين خوبي براي فلزات شده اند و ليكن در عين حال ضايعات اين مواد به ويژه در كشورهاي صنعتي لطمات شديدي به محيط زيست وارد كرده است. اگر چه ضايعات پلاستيكي حدود 15 - 10 درصد كل ضايعات دفن شده را تشكيل مي دهد اما توجه عمومي، روز به روز نسبت به استفاده از مواد پلاستيكي افزايش يافته است و نكته مهم در اينجا عدم سازگاري پلاستيك ها با محيط زيست است، يعني در واقع پس از مصرف به همان حالت اوليه در محيط باقي مي ماند و تخريب نمي شود. در هيمن راستا ارائه راهكاري مناسب براي بازيافت ضايعات پلاستيكي و همچنين استفاده مجدد از آنها در توليد محصولات مختلف، بهترين استراتژي مي باشد. يكي از پلاستيك هاي پر مصرف پس از پلي الفين ها، پلي اتيلن ترفتالات مي باشد كه با توجه به خواص منحصر به فرد اين پليمر از جمله براق بودن، شفافيت عالي و مقاومت بالا در برابر نفوذ گازها (CO2) در صنايع مختلف بالاخص صنايع بسته بندي به صورت گسترده استفاده مي شود. با توجه به پيش بيني هاي صورت گرفته و همچنين راه انداز واحدهاي توليد گريدهاي مختلف PET در داخل كشور مصرف PET در سال هاي آينده از رشد قابل توجهي برخوردار خواهد بود. مهمترين دليل براي اين روند رو به رشد در واقع جايگزيني بطري هاي شيشه اي و آلومينيومي با ظروف با پايه PET مي باشد. جهت بهبود خواص PET از روش ها و تكنيك هاي مختلفي استفاده مي شود كه اكثر آنها از سازگاركننده بهره مي گيرند. در اين اختراع سعي بر آن شده تا با استفاده از آلياژسازي ، خواص PET بازيافتي بهبود يابد. لذا با توجه به خواص سايشي مناسبي كه PA6 دارد، PET بازيافتي با PA6 آلياژ گرديد اما از آنجا كه اين دو پليمر سازگاري مناسبي با يكديگر ندارند از NBR-g-GMA جهت بهبود سازگاري استفاده شد. PET بازيافتي NBR-g-GMA,PA6 در شرايط فرايندي معين با فرمولاسيون هاي متفاوت در يك اكسترودر دو پيچه همسو گرد آلياژ گرديد و مورفولوژي و خواص مكانيكي آنها بررسي شد.