در اين طرح ابتدا به سنتز پلي بوتيلن ترفتالات پرداخته و شرايط بهينه فرايند براي رسيدن به خواص مطلوب نهايي ارزيابي شد. سپس به منظور پايدار نمودن حرارتي نانورس مورد استفاده از 3-آمينوپروپيل تري اتوكسي سيلان به عنوان عامل اصلاح كننده استفاده گرديد. پس از اصلاح نانورس، سنتز نانوكامپوزيت‌هاي PBT با درصدهاي مختلف وزني نانورس اصلاح‌شده در دستور كار قرار گرفت. ساختار شيميايي، نحوه توزيع و پراكنش نانورس، رفتار حرارتي و وزن ملكولي پليمرهاي سنتز شده بوسيله آناليزهاي XRD، FTIR، DMTA مورد بررسي قرار گرفت. طيف XRD نشان داد كه صفحات نانو در نانوكامپوزيتهاي حاوي 0.5 و 1 درصد بخوبي از هم باز شده و ساختار ميان افزا بدست آمد كه نشان از سازگار بودن ماتريس پليمري و ذرات نانوس دارد. تست TGA نشان داد كه اصلاح نانورس منجر به افزايش 30 درصدي TiD تا دماي 334 مي‌شود كه دمايي مناسب پليمريزاسيون درجا مي‌باشد. همچنين افزودن نانورس نيز منجر به افزايش پايداري حرارتي نانوكامپوزيت شده و اين افزايش با بيشتر شدن درصد نانورس، قابل ملاحظه‌تر مي‌گردد. تست DMTA نشان داد كه افزودن نانورس منجر به افزايش مدول ذخيره نانوكامپوزيت مي‌گردد. آزمون شعله پذيري نشان داد كه سرعت آتش گيري با افزايش درصد نانو كاهش يافت و نانوذرات نقش عايق در برابر نفوذ حرارت را ايفا مي‌كردند.