1. در اين اختراع يك روش مناسب علمي و اجرائي براي افزايش قابليت جذب آلاينده در مراكز دفن زباله ارائه شده است. 2. در اين اختراع بنتونيت مورد استفاده در GCL و يا SEB پيش هيدراته شده، به طوري كه فرايند پيش هيدراته شدن تا حدود بيش از 50 درصد خصوصيات درشت ساختاري و ريز ساختاري نمونه ي بنتونيت را در اندركنش با آلاينده هاي آلي بهبود مي بخشد. 3. نتايج آزمايش هاي ريز ساختاري اشعه X نشان مي دهد كه مونت موريلونيت مورد ثبت در اين اختراع داراي شدت قله اصلي 1500 در مقايسه با شدت قله ي 500 و 800 نمونه هاي بنتونيت معمولي مي باشد. همچنين بر اساس نتايج آزمايش رسوب مشخصات مكانيكي بنتونيت مورد طرح در اين اختراع، نسبت به بنتونيت معمولي تغييرات قابل قبولي داشته است. 4. نمونه بنتونيت مورد اختراع به واسطه كم هزينه بودن و نيز به دليل عدم استفاده از مواد شيميايي، محصولي مناسب تلقي مي شود. 5. روش توليد بنتونيت مورد طرح مي تواند در مراكز دفن زباله شهري و صنعتي و نيز در GCL ها مورد استفاده قرار گيرد و از اين منظر در اندركنش آلاينده زيست محيطي كاربرد گسترده اي داشته باشد.

نانومونت¬موريلونيت جزء نانوموادي است كه در صنايع مختلف همچون خودروسازي، صنايع پلاستيك، صنايع دفاعي، داروسازي و محيط زيست كاربرد گسترده¬اي دارد. پتانسيل و كاربرد نانومونت¬موريلونيت موجب توليد مواد و محصولات با خواص جديد؛ بهبود فنآوريهاي موجود و توسعه مواد كاربردي و كمك به راه حلهاي مسائل زيست محيطي مي¬شود. با استفاده از فناوري نانو امكان دستيابي به خصوصيات ويژه¬اي از مواد فراهم مي¬شود. از سوي ديگر ميزان خلوص نانومونت-موريلونيت در صنايعي همچون پليمر، داروسازي و صنايع دفاعي بسيار حائز اهميت است. مونت¬موريلونيت خالص با ابعاد نانو داراي كاربردهاي صنعتي متنوعي است كه تهيه آن نيز عموماً پرهزينه و زمان¬بر مي¬باشد. اين طرح با هدف توليد نانومونت-موريلونيت با خلوص بالاي (99%) و هزينه كم ارائه شده¬است. براي دستيابي به هدف فوق با توجه به رويكرد بالا به پايين در توليد عناصر پايه به فرايند جداسازي مكانيكي نمونه رسي بنتونيت پرداخته شد و به ذرات با ابعاد نانو دست يافته شده¬است. روند جداسازي اجزا از طريق آزمايش¬هاي تعيين اندازه ذرات به روش ليزري (PSA)، پراش اشعه ايكس (XRD)، تعيين سطح ويژه (SSA) و بررسي تصاوير ميكروسكوپ الكتروني پويشي (SEM) در هر مرحله مورد آناليز قرار گرفته¬است. از مهمترين شاخص¬هاي اين طرح  توليد نانومونت¬موريلونيت (Nano-Montmorillonite) با خلوص 99.5% (بر اساس آناليز پراش اشعه ايكس (XRD))  با ميانگين قطر ذرات كوچك‌تر از 3.47 µm (بر اساس آناليز PSA) و  فاصله بين صفحات nm 1.27 و ضخامت صفحات كمتر از 5 nm توليد شده است.  نانو مونت¬موريلونيت توليدي بواسطه كم هزينه بودن و نيز به دليل عدم استفاده از مواد شيميائي در مراحل خالص سازي، محصولي مناسب براي استفاده در صنايع دفاعي، داروي و همچنين در جذب آلاينده¬هاي زيست-محيطي (قابليت نگهداري بيش از cmol/kg-soil 60 آلاينده¬هاي فلز سگين سرب، مس و روي كه بيش از دو برابر جاذب¬هاي طبيعي است) است.

هدف از بررسي مواد در مقياس نانو، يافتن طبقه جديدي از مصالح با عملكردهاي نوين است، كه آن¬ها را مي¬توان به-عنوان مصالحي با عملكرد ويژه و چند منظوره بيان نمود. فناوري نانو يك حركت جديد در سيستم¬هاي توليد مواد ايجاد نموده است. در سالهاي اخير در موضوع اندركنش خاك و آلودگي تحقيقات وسيعي صورت گرفته است، اما در زمينه فرايند اندركنش آلايندههاي فلز سنگين و نانوكپسول¬ها و نانومواد تحقيقات قابل توجهي انجام نشده است. آلاينده فلز سنگين سرب، به¬عنوان يكي از آلاينده¬هاي فلز سنگين متداول در پروژه¬هاي ژئوتكنيك زيست¬محيطي شناخته شده است. در سال هاي اخير پژوهش¬هاي بر روي جذب آلاينده¬هاي فلز سنگين توسط نانورس¬ها صورت گرفته است، اما در زمينه قابليت نگهداري آلاينده¬ها و توليد نانوكپسول¬ها و نانومواد با فرايند جديد پژوهش¬هاي چنداني صورت نگرفته است. بر اين اساس در اين پژوهش تلاش شده است با توليد نانوكپسول¬هاي چند منظوره به روندي مناسب براي نگهداري آلاينده¬هاي فلز سنگين دست يافت. براي دستيابي به اين هدف، ابتدا به توليد دو نوع ناكپسول پليمري با روكش سيليكاتي و نانوكپسول¬هاي باردار با روكش سيليكاتي پرداخته شد و با انجام يك¬سري آزمايش¬هاي ژئوتكنيك زيست محيطي شامل جذب اتمي، پراش اشعه ايكس (XRD) و تصوير ميكروسكوپ الكتروني پويشي (SEM)، فرايند اندركنش نانوكپسول¬هاي فراوري شده، نانورس¬ صنعتي كلوزايت Na+ و نمونه رسي كائولينيت با آلاينده فلز سرب مطالعه شده است. نتايج تحقيق حاضر بيانگر آن است كه در غلظت cmol/kg-soil 100 آلاينده فلز سنگين سرب، نانوكپسول¬هاي پليمري با روكش سيليكاتي قابليت نگهداري بيش از 65% و نانوكپسول¬هاي باردار قابليت نگهداري بيش از 77% آلاينده فلز سنگين سرب را دارند. به عبارتي قابليت نگهداري آلاينده در نانوكپسول¬هاي پليمري با روكش سيليكاتي بيش از دو برابر نمونه رسي كائولينيت است و ميزان نگهداري آلاينده توسط نانوكپسول¬هاي باردار نسبت به نانورس¬ صنعتي كلوزايت Na+ در بيشترين غلظت آلاينده فلز سنگين بيش از 20% افزايش يافته است.