‏عبور تونل ها از خاكها وتوده سنگهاي متورم شونده و يا گسلها موجب اعمال و تحميل تغييرشكل هاي بزرگ به جداره تونل يا لاينينگ تونل مي شود. چون ماده به كار رفته در لاينينگ تونل ها يا همان بتن معمولي خاصيت شكل پذيري كمي دارد و نمي تواند كرنش ها و تغييرشكل هاي زياد را تحمل كند لذا تنش هاي فوق العاده بالا در آن بوجود آمده ،موجب گسيختگي و تخريب آن مي شود. اگر بتوانيم اين قابليت را در كل مقطع تونل و يا بخشهايي از آن ايجاد كنيم كه بتواند تغيير شكل هاي بزرگ غيرخطي را بدون خرابي وكاهش مقاومت تحمل كند، توانسته ايم بر اين مشكل فائق شويم . ‏قطعات بتني شكل پذير مي توانند تغيير شكلهاي بزرگ تا حدود ٣٠ ‏- 40% را بدون كم شدن مقاومت تحمل نمايند و قراردادن آنها در محل اتصال قطعات مختلف تونل مي تواند اين قابليت را به تونل يا هر سازه بتني ديگري بدهد كه تغيير شكل هاي بزرگ را تحمل كنند. ‏اين نوع بتن مي تواند در لاينينگ تونل ها و يا در ساختمان هاي مقاوم در برابر زلزله به عنوان جاذب انرژي به كار رود و به طور خلاصه در محل هايي كه بخواهيم از طريق تحمل تغيير شكل هاي بزرگ بدون كاهش مقاومت انرژي هاي وارده را مستهلك كنيم مي توانيم از اين نوع المان هاي بتني استفاده كنيم. اين المانها حتي قابليت تعويض بعد از رسيدن به ظرفيت تغيير شكل نهايي را نيز دارند.