خلاصه اختراع :

خلاصه به علت افزایش جمعیت و كمبود زمین های مرغوب گسترش شهرها بر روی زمین های نرم و ضعیف صورت گرفته است. برای دستیابی به این مهم روش های متفاوتی از جمله تراكم تحت رطوبت بهینه، رطوبت خاك ، تعویض خاك، مسلح سازی و ... جهت بهبود خصوصیات خاك صورت گرفته است اما در قالب فن آوری های نوین، مواد پلی مری به بازار عرضه شدند. بدین ترتیب محصولات خانواده كلریدها، مواد رزینی، پلی مرها و آنزیم ها از جمله مواد شیمیایی جهت تثبیت خاك به شمار می روند. واضح است كه تمامی پلیمرها قابلیت تثبیت كنندگی خاك را ندارند. قابلیت چسبندگی ماده شیمیایی معرفی شده به ذرات خاك، كاربرد آن ماده را در زمینه تثبیت خاك میسر می سازد. سرعت بالا و سهولت اجرایی به خصوص در امور نظامی (احداث باندهای فرود اضطراری و راه سازی سریع) و محیط زیستی (مقابله با طوفان شن های روان) مورد نظر است، رویكرد مهندسین عمران را به این مواد شیمیایی نوین برانگیخته است. قابلیت چسبندگی ماده شیمیایی معرفی شده به ذرات خاك، كاربرد آن ماده را در زمینه تثبیت خاك میسر می سازد. بنابراین هدف این اختراع كاربرد مواد شیمیایی نوین جهت تثبیت خاك در ایران می باشد و در این راستا برای اولین بار عملكرد محلول اوره ـ فرمالدهید (UF) كه یك نوع رزین سنتز شده در داخل كشور بوده و در زمینه تثبیت خاك و در قالب آزمایش نسبت باربری كالیفرنیا (CBR) در حالت خشك و اشباع جهت راهسازی و آزمایش وزش باد جهت بررسی قابلیت تثبیت كنندگی آن در شن های روان ارزیابی شد. طبق نتایج بدست آمده از آزمایش CBR مقاومت خاك در حالت خشك 974% افزایش پیدا كرد و در پلیمر مذكور توانست نسبت باربری CBR را از 0% به 75/1% در حالت اشباع برساند و همچنین در زمینه تثبیت شن های روان با ایجاد یك پوسته مقاوم و قابل انعطاف مقاومت در برابر وزش باد با شدت 150 كیلومتر در ساعت را در مقابل مصرف 0.42 لیتر در هر متر مربع از این پلیمر را داشته است. بطور كلی نتایج آزمایشات حاكی از بهبود خصوصیات تثبیت شده خاك توسط این پلیمر نسبت به سایر پلیمرهای معرفی شده توسط دیگر مخترعین بوده است.