خلاصه اختراع :

آنتی بادی های پلی كلونال ، محصول كلون های متفاوتی از لنفوسیت های B هستند كه در پاسخ به آنتی ژن تولید می شوند و به اپی توپ های گوناگون ایمونوژن متصل می گردند. این آنتی بادی ها به دنبال ایمونیزاسیون یك حیوان كه معمولا خرگوش، گوسفند و یا بز است، تولید می گردند. مزیت مهم آنتی بادی های پلی كلونال در خصوصیت آنها برای تشكیل كمپلكس های ایمنی نامحلول بزرگ با آنتی ژن یا آگلوتینه كردن سلول ها می باشد. این آنتی بادی ها از ایزوتیپ های متفاوت تشكیل شده و ناهمگن می باشند و از نظر میل پیوندی در طیف وسیعی قرار گرفته و اتصال آنها به آنتی ژن ویژه شان تحت طیف وسیعی از PH (9-4) و غلظت (1-0 مولار ) نمك طعام پایدار است. با توجه به اینكه در اكثر تستهای تشخیصی و تحقیقاتی ، آنتی بادی های پلی كلونال از ابزارهای اصلی بوده و كاربرد بسیار وسیعی در زمینه تحقیق و تشخیص دارند، لذا ساخت و تولید این مواد با توجه به نیازهای مختلف بسیار حایز اهمیت است. این آنتی بادی ها در الایزا ، ایمونودیفوزیون ، هماگلوتیتاسیون و آنتی بادی های نشاندار شده با ماده فلورسانس در زمینه های ایمونوهیستوشیمی ، ایمونوفلورسانس و آنتی بادی های نشاندار شده با آنزیم در ایمونوبلات ، الایزا و ایمونوسیتوشیمی كاربرد دارند. به همین دلیل ، بسیاری از این آنتی بادی های در كیت های تشخیص طبی استفاده می شوند. با توجه به اینكه بررسی میزان IgM انسانی در سرم و مایعات بدنی برخی بیماران بسیار اهمیت دارد؛ لذا نیاز وسیعی به كنژوگه آنزیمی آنتی بادی پلی كلونال گوسفندی ضد ایمونوگلوبولین IgM انسان احساس می شد. تولید این كنژوگه آنزیمی موسوم به آنتی بادی گوسفندی ضد ایمونوگلوبولین IgM انسان، كنژوگه شده با آنزیم پروكسیداز Peroxidase Conjugated Sheep Anti Human IgM برای اولین بار در ایران توسط پژوهشگاه فن آوری های نوین علوم زیستی جهاد دانشگاهی ابن سینا انجام شد.