خلاصه اختراع :

روشهای معمول پرورش ماهی عبارتنداز، پرورش ماهیان در كنار زمین های كشاورزی، در استخرهای سیمانی و در استخر های دایره ای شكل كه هركدام دارای زیان هایی می باشند به طور مثال می توان به جذب آب در خاك در كنار زمین های كشاورزی، بدبو شدن آب وهزینه ی زیاد پرورش ماهی در استخرهای سیمانی و دایره ای شكل اشاره كرد. دراین سیستم دارای در كنار حوضچه پرورش ماهی بخش تصفیه آب خودكار، تعبیه شده وانرژی لازم برای آن توسط انرژی خورشیدی تامین می گردد. تامین غذای ماهی ها نیز به طریق هوشمند صورت می گیرد. این سیستم دارای سه بخش است: 1-\tمخزن نگهداری آب 2-\tمخزن تصفیه (سامپ) 3-\tبخش الكترونیك (مخزن غذاده و پمپ هوا) چون پس از مدتی آب درون مخزن كدر شده، اكسیژن آب كم می شود و گازهای سمی افزایش می یابد و نیز به علت داشتن بوی نامطبوع، لازم است آب موجود تصفیه گردد. به همین دلیل از كنار این مخزن آب به قسمت دوم(تصفیه) واریز می گردد و مراحل تصفیه درآن انجام شده و سپس به مخزن ماهی بر می گردد. اینكار به طور پیوسته در حال انجام است و انرژی این امر از سولار های خورشیدی تامین می گردد. بخش تصفیه ی آب از شش مرحله تشكیل شده است. این مراحل عبارتنداز : 1- ابرهای مدیا 2- مرجان های بزرگ و درشت حفره 3- مرجان با حفره متوسط 4-مرجان ریز حفره(خرده مرجان) 5- سرامیك ها، بیوبال ها و زغال اكتیو 6 -اكسیژن دهی به وسیله گیاه در بخش غذادهی، سیستم هوشمندی نصب شده است تا در مواقع لازم نوع غذای مناسب را به مخزن ماهی بریزد. سیستم های پرورش ماهی بر روش هایی استوار می باشند كه نیازمند آب فراوان و جاری هستند. به همین دلیل معمولا در كنار رودها و چاه ها بنا می گردند و در مناطقی كه این امكان وجود نداشته باشد به دلیل كمبود آب اجرا نمی گردد. روش های معمول در حوضچه هایی كه دارای آب بسته(راكد) هستند امكان پرورش ماهی بدون تصفیه آب و تزریق اكسیژن و یا تعویض آب امكان پذیر نمی باشد. در جهت نمایش كارا بودن این سیستم ساخت مدلی كوچك در قالب یك آكواریوم صورت گرفته است.