خلاصه اختراع :

فن های كندانسور هوایی را شاید بتوان مهم ترین بخش كندانسور هوایی دانست زیرا هم قسمتی متحرك و هم پر هزینه از لحاظ مصرف برق و نگهداری است لذا بیشترین نیاز به مراقبت و بازبینی را دارد.(این اهمیت در پاره ای موارد باعث غفلت مسئولان بخش تعمیرات مكانیك از رسیدگی مناسب به دیگر اجزای این واحد شده است) جدا از واقعیت نخواهد بود اگر اساسی ترین مشكل فن های كندانسور هوایی را كاركرد نامتناسب آن با توجه به نیازهای فعلی نیروگاه بدانیم. با توجه به دبی هوای فن ها، تحقیقات به عمل آمده نشان می دهد كه در روزهای گرم توان مصرفی فن ها افزایش قابل توجهی داشته و بر راند مان كندانسور و در نهایت راندمان كل نیروگاه اثری منفی می گذارد. مهمترین مسأله در تعیین بازدهی فن، طراحی پروفیل و نوك پره‌ و همچنین فاصله نوك تا دیواره داخلی آن می‌باشد. در این اختراع با تغییر در زاویه حمله فن و همچنین شكل مقطع عمودی فن و تغییر مقدار فاصله نوك (tip) تا جدار داخلی فن توانسته است راندمان فن را بیش از 15 درصد افزایش دهد. در این دستگاه با تغییر زاویه حمله سطح پره‌ی اصلی، جریان هوا روی سطح پره بهتر هدایت شده و در نتیجه میزان تلفات آن كاهش می‌یابد. با توجه به این كه بیشترین سرعت هوا در فن‌ها در شعاع‌های دور از مركز اتفاق می‌افتد، تغییر سطح مقطع عمودی به صورتی تغییر یافته است تا جریان هوا را هرچه بیشتر به این نواحی هدایت كنند؛ و در نتیجه میزان هوای با سرعت بالا و نهایتاً دبی فن را افزایش دهند.