روش كاهش دمای تخریب حرارتی عامل دمنده برای استفاده در بفل های انبساط حرارتی دما پایین

خلاصه اختراع :

امروزه خانواده تركیبات آزو را می توان یكی از رایج ترین مواد شیمیایی دمنده در دنیا دانست. این دسته از مواد در دمای 230-250 درجه سانتیگراد به نیتروژن، كربن مونواكسید، كربن دی اكسید و آمونیاك با نسبت های متفاوت تجزیه می شوند و هر گرم از این مواد توانایی تولید حدود 230 سانتی متر مكعب گاز را خواهد داشت. از آنجا كه دمای 230-250 درجه سانتیگراد برای آزاد سازی گاز دمای بالایی است، از این رو مواد افزودنی متفاوتی به آن ها اضافه می شود تا دمای آزاد سازی گاز را در این مواد كاهش دهند. در این اختراع برای كاهش دمای آزاد سازی گاز در تركیبات آزو كه به عنوان عامل دمنده ی مرسوم در بفل های انبساط حرارتی استفاده می شوند، از یك یا چند هیدروكسیل آمین كه گروه آمینی آن ها از نوع 1، 2 و یا 3 می باشد استفاده شده است كه از جمله ی آن ها می توان به دی هیدریدوهیدروكسی دی نیتروژن ، 2-امینواتانول ، 2-(2-هیدروكسی اتیل آمینو) اتانول ، 2-]بیس(2-هیدروكسی اتیل) آمینو[ اتانول ، 2، 2'،2"- نیتریلوتریس( اتان-1-ال)، ((2-هیدروكسی اتیل) آزاندییل) دی متانول و غیره اشاره كرد كه با حضور و یا عدم حضور مقادیر متفاوت دی هیدروژن مونواكسید مورد بررسی قرار گرفته اند تا بتوان از تركیبات آزو به عنوان عامل دمنده در بفل هایی با دمای انبساط در محدوده 140 درجه سانتیگراد استفاده نمود. در این اختراع از انواع متفاوت هیدروكسیل آمین كه دارای 1 تا 3 استخلاف R بوده استفاده شده است كه R3, R2,R1 می توانند گروه های هیدروژن و یا گروه های هیدروكسیل با تعداد 1 تا 3 كربن باشند. در این اختراع با افزودن این مواد به تركیبات آزو، دمای آزاد سازی گاز در بفل های مورد اشاره تا 100 درجه سانتیگراد كاهش یافته است.