فيلم‏ هاي نازك دهاني به عنوان شكل‏ هاي جديد دارورساني مي‏ توانند جايگزين مناسبي براي قرص ‏ها، شربت‏ ها و ساير شكل‏ هاي رايج باشند. در موارد اضطراري، فيلم‏ هاي دهاني سريع‏ حل‏ شونده مي ‏توانند با رهايش سريع دارو در دهان عملكرد درماني سريع داشته ‏باشند. كاپتوپريل زيرزباني به عنوان دارويي موثر و مطمئن براي كنترل فشارخون‏ بحراني مطرح شده و مورد استفاده قرار گرفته ‏است. در اين پژوهش براي ساخت فيلم دهاني سريع‏ حل‏ شونده، پلولان و هيدروكسي‏ پروپيل‏ متيل ‏سلولز از نظر خواص فيلمي مورد مطالعه قرار گرفته‏ اند. فيلم توليد شده از اين دو پليمر داراي قابليت بارگذاري داروي بالا و زمان تخريب كم بود. براي بهبود خواص فيلم دهاني از نانوسلولز (سازگاركننده)، گليسرول (نرم‏ كننده) و آسپارتام (شيرين‏ كننده) استفاده شد. نتايج نشان داد كه حضور نانوسلولز باعث تقويت مقاومت كششي آميزه‏ ي پليمري مي‏ شود. براي بررسي خواص فيلم‏ ها و تعيين فرمول بهينه از طراحي آزمون روش پاسخ سطح استفاده شد. درصد پلولان و نرم‏ كننده به عنوان عامل‏هاي طراحي و آزمون‏ هاي يكنواختي، خواص مكانيكي، زمان تخريب و انحلال به عنوان پاسخ در نظر گرفته شدند.

فنتانيل يك داروي مخدر مي باشد كه در بيهوشي ، بي حسي و براي تسكين دردهاي مزمن استفاده مي شود. سامانه هاي دارورساني به طور كلي به دو صورت مخزني و ماتريسي ميباشند سامانه هاي مخزني به دليل وجود غشاي داراي سرعت رهايش ثابت مي باشند. معايب اين سامانه ها بزرگ بودن سطح پيچ نسبت به سطح موثر و همچنين خطر كنده شدن غشا و افزايش بيش از حد رهايش دارو مي باشد سامانه هاي ماتريسي اما به دليل كوچكتر بودن ابعاد، ظاهر زيباتر، هماهنگي بيشتر با پوست، ساختار نازكتر و منعطف تر بيمار پسندتر مي باشند معايب اين سامانه ها عدم رهايش ثابت آنها و كاهش غلظت دارو در يك دوره زماني مي باشد. براي اين منظور در اين تحقيق سامانه هاي دو لايه دارو در چسب تهيه شدند كه دو لايه داراي درصدهاي مختلف از دارو مي باشند لايه اي كه در تماس با پوست مي باشد داراي درصد كمتري از دارو نسبت به لايه دوم لايه مخزني) مي باشد اين لايه نقش كنترلي آزادسازي دارو را بر عهده دارد و لايه دوم كه داراي درصد بالاتري از دارو مي باشد نقش مخزن دارو را دارد. وجود لايه ها سبب مي گردد تا سرعت رهايش دارو بدون استفاده از غشا ثابت باشد. بنابراين سامانه تهيه شده داراي ابعاد كوچك و سرعت رهايش ثابت در مدت زمان طولاني مي باشد.

توجه به سامانه هاي نوين دارو رساني در صنايع همزمان با عرضه داروهاي با منشأ بيوتكنولوژي آغاز شد. سامانه هاي دارو رساني تراپوستي در حال حاضر يك جايگزين مناسب براي سامانه هاي دارورساني خوراكي و تزريقي هستند. هدف از اين اختراع ساخت ميكرو امولسيون هاي آب در روغن دسموپرسين استات و تعيين تركيب بهينه براي فرمولبندي اين سامانه با تأكيد بر كنترل سرعت عبور پورتس دسموپرسين استات است. اجزاي ميكروامولسيون ها شامل: تركيب تويين 80 و اسپن 80 به عنوان مواد فعال سطحي، 1- دكانول به عنوان كمك فعال سطحي و ايزو پروپيل مايريستات به عنوان فاز روغني هستند. با تعيين متغيرهاي مستقل HLB (تعادل ابدوستي و آبگريزي مواد فعال سطحي) بين 7 تا 90 S/Cs (مواد فعال سطحي به ماده كمك فعال سطحي) بين 2:1 تا 5:1 و Smix/Oil (مجموعه مواد فعال سطحي و كمك فعال سطحي به فاز روغني ) بين 5:5 تا 7:3 فرمولبندي هاي مورد نياز توسط نرم افزار Design-Expert 7.0.0 مشخص گرديد و پايداري آن ها بررسي شد. نتايج آزمون عبور پوستي نشان داد كه با كاهش S/Cs و Smix/Oil و با افزايش HLB سرعت عبور پوستي افزايش مي يابد. ميكرو امولسيون بهينه ارايه شده توسط نرم ازار داراي HLB=8 و S/Cs=3/01:1 و Smix/Oil=5/46:4/54 است. سپس پايداري تركيب بهينهن، اندازه ذرات و سرعت عبور پوستي آن اندازه گيري شد. پس از انجام آزمون عبور پوستي بر روي محلول دارو مشخص شد كه ميكرو امولسيون ها عبور پوستي دارو را بين 1/57 تا 4/45 نسبت به محلول دارو افزايش مي دهند.