ساخت نانوسيال جهت تغيير ترشوندگي سنگ كربناته و ازدياد برداشت نفت يك روش بوده كه با توجه به كاهش توليد نفت در بسياري از مخازن نفتي، تكنيك هاي پيشرفته اي براي بازيافت بيشتر نفت درجاي اوليه لازم است. در بين اين روش ها استفاده از فناوري نانو براي ازدياد برداشت نفت به عنوان روند جديدي در نظر گرفته مي شود. با توجه به اينكه مخازن كربناته با مشكل نفت دوستي سنگ همراه هستند، بنابراين بايد در اين راستا نانوذره اي موثر استفاده گردد كه بتواند نفت را از سطح سنگ جدا كند و نفت را در مدار توليد قرار دهد. در اين رابطه اين نانوذره سنتز شده يك قابليت ترشوندگي خيلي خوبي در سنگ بوجود مي آورد كه باعث مي شود تغييرترشوندگي سنگ از حالات به شدت نفت دوست به شرايط آبدوست تغيير يابد. كه اين به دليل وجود گروه هاي هماهنگ در ساختار نانوذره توليدي با مواد معدني موجود در ساختار سنگ است. و از طرفي ميزان بازيافت نفت بيشتر شود.

اين اختراع در صنعت نفت كاربرد عملياتي و ميداني دارد. از طرفي ديگر اگرچه در 60 سال گذشته موضوع آسفالتين در صدر مطالعات تحقيقاتي بوده است، اما هنوز كمبود ابزار قوي احساس مي شود كه بتواند بر روي نفت خام در ابعاد 3 ميل تمركز كند و ذرات آسفالتين را به طور واضح و برخط مشخص كند. رسوب و جذب آسفالتين در طي روش هاي ازدياد برداشت نفت باعث ايجاد مشكلات شديد مي شود كه اين امر بر راندمان بهبودي تأثير مي گذارد و هزينه توليد نفت را افزايش مي دهد. در اينجااز يك ابزار قوي و قابل اعتماداستفاده شده است. با توجه به رويكردهاي بنيادين صنعت نفت مبني بر استفاده از روش هاي شناسايي رسوب آسفالتين نياز به استفاده از تكنولوژي هاي جديد مانند ابزار نوري است. در اين راستا بكارگيري منبع نور در صنعت به دليل قدرت تمركز نوري بالا بيش از پيش مورد توجه است. طبق تحقيقات و آزمايشات انجام شده تابش نور درون نمونه نفتي با نتايجي هم چون: قابليت عبور از نمونه نفتي در ابعاد 3 ميل نقش موثر و چشم گيري در شناسايي ذرات آسفالتين وافزايش توليد از ميادين نفتي داشته است. استفاده ميداني و عملياتي از اين تكنولوژي در اكثر ميادين نفتي از جمله ميادين نفتي ايران خيلي كاربردي است.در اين اختراع سعي گرديده تا براي اولين بار با ساخت دستگاه دستگاه جامع براي انجام تست هاي آسفالتين گامي در جهت استفاده هر چه بيشتر از اين تكنولوژي در اين صنعت نفت بخصوص در راستاي شناسايي ذرات آسفالتين موجود در نفت خام برداشته شود.

با توجه به كاهش منابع نفت و گاز، افزايش توليد از مخازن موجود با معرفي فناوري‌هاي جديد امري ضروري است. اين اختراع يك نانوسيال تركيبي جديد را براي مخازن نفتي ارائه مي‌كند كه تركيبي از آب سازندي و نانوذرات است. به طور كلي هدف از اين اختراع ساخت نانوسيالي موثر سنتز شده اي است تا بتوان از آن در فرآيند ازدياد برداشت نفت استفاده نمود. به طور كلي كاربرد هاي گسترده نانوسيالات موجب شده كه در فرآيندهاي بازيافت نفت توجه زيادي رو به خود معطوف نمايند. ساختار نانوسيال تهيه شده با طيف‌سنجي پراش انرژي پرتو ايكس (EDX)، اسپكترومتري مادون قرمز تبديل فوريه (FT-IR)، ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) و پراش اشعه ايكس (XRD) مشخص شد. الگوهاي XRD و EDX پوشش تركيبات بر روي ساختار محلول سنتزي را تأييد نمود. تصاوير SEM نشان مي‌دهد كه ذرات MgO و كربومر به طور يكنواخت بر روي سطح Al2O3 توزيع شده اند. با استفاده از با استفاده از تست پتانسيل زتا پايداري محلول هاي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج آزمايش‌هاي پتانسيل زتا پايداري نانوسيال‌ها را تأييد نمود. در ادامه كشش سطحي آب-نفت در حضور نانوسيال كاهش يافت. نتايج نشان داد كه در غلظت بهينه يعني ppm60 از نانوسيال مقدار كشش سطحي از مقدار mN/m 22 به mN/m 6 رسيد. علاوه بر اين، نتايج زاويه تماس نشان داد كه غلظت بهينه ppm60 از نانوسيال مقدار زاويه تماس از 160 درجه به 22 درجه رسيد. همچنين در فرآيند سيلابزني مغزه ميزان بازيافت توسط نانوسيال بهينه داراي ميزان درصد چشمگيري مي باشد. در اين اختراع ساخت نانوسيال با استفاده از تكنيك هم افزايي آب كم شور و نانوكامپوزيت داراي مزاياي موثري در راستاي تغيير ترشوندگي سنگ مغزه از شرايط نفت دوستي به سمت آبدوستي و بازيافت بيشتر نفت است.