در مرحله ريليف بلوكات از ساخت پروتز هاي دنداني، تكنسين بايد روي مناطق خاصي از كست هاي گچي موم را به شكل به خصوصي قرار دهد. اين كار با آب كردن موم روي شعله با استفاده از اسپاتول به شكل دستي انجام مي شود كه در حين كار با چكه كردن قطرات موم مذاب، شعله، ميز كار و كست گچي كثيف مي شود به علاوه اين كه مقدار زيادي از موم به هدر مي رود و موم مذاب به شكل غير قابل كنترل روي كست جاري مي شود و در مناطقي كه نبايد مي ريزد. در قسمت هاي لازم براي ريليف بلوكات نيز موم به شكل غيرقابل كنترل و غيريكنواخت قرار مي گيرد و اجراي تكنيك با خطا مواجه مي شود. دستگاه ريليف بلوكات گر با داشتن مخزن موم از اسراف آن و همچنين كثيف شدن محيط كار جلوگيري مي كند. به علاوه آن كه شكل قلم مانند و طراحي منحصربه فرد سرقلم ها باعث مي شود تكنسين به شكل قابل كنترل، مومي را كه توسط المنت برقي با دماي مناسب به حالت نيمه مذاب درآمده و هم شكل پذير است و هم جاري نمي شود را روي مناطق مشخصي از كست دنداني مطابق با اصول ريليف بلوكات قرار دهد.

در جراحي روده كوچك هنگام خونريزي براي بستن عروق و بند آوردن خون از وسيله اي به نام هموستات استفاده مي‌شود. اما متاسفانه عروق اين ناحيه از بدن داراي شاخه‌هاي زياد و آناستوموز دهنده مي‌باشند و با بستن آن‌ها به وسيله هموستات‌هاي فراوان ضمن شلوغ شدن محيط عمل جلوي خونريزي گرفته نمي‌شود؛ چرا كه با بستن هر رگ همواره شاخه‌هاي جانبي‌اي وجود دارند كه خونريزي از طريق آن‌ها ادامه مي‌يابد. نهايتا جراح مجبور مي شود سرشاخه‌هاي اصلي را مسدود كند كه به تبع آن ايسكمي و نكروز بخش وسيعي از روده حتي فراتر از ناحيه ي عمل ايجاد مي گردد. هموستات ديواره‌ي عروق را تحت فشار له كننده قرار داده و پس از عمل كه نياز بيشتري به اكسيژن و مواد غذايي وجود دارد خون‌رساني به اين ناحيه مختل مي‌شود. "پنوموليگاتور عروق مزانتريك فوقاني" با استفاده از بالشتك‌هاي بادي، فشار يكنواخت و ملايمي را در منطقه‌ي وسيعي وارد مي‌كند. بدين ترتيب تمامي شاخه‌هاي عروقي به همراه آناستوموزهايشان پوشش داده شده و نياز به بستن شاخه‌هاي عروقي اصلي رفع مي‌شود. فشار بالشتك‌ها مثل فشار هموستات آسيب‌رسان نبوده در نتيجه بعد از برداشتن دستگاه، خون‌رساني مجدد به ناحيه جراحي با همان كيفيت قبل عمل امكان‌پذير مي‌شود.