زمينه فني : بهبود رفتار خاك ( تثبيت خاك) با استفاده از تزريق رزين حاضر در محيط خاكي مي توان پارامترهاي مكانيكي و مقاومتي خاك را به شكل قابل ملاحظه اي افزايش داد. در اين روش از رزين پايه آميني به عنوان دوغاب تزريقي انواع مختلف خاك و به ويژه خاك هاي بددانه بندي شده استفاده مي شود. براي برطرف نمودن مشكل تفكيك فاز رزين در محيط، پس از تزريق، درصد بهينه ي 45% وزن رزين، ازآب به عنوان رقيق كننده استفاده مي شود. هم چنين براي كنترل زمان گيرش رزين پس از تزريق از درصد مشخصي اسيد سيتريك با PH=2.4 و درصد وزني 4% به عنوان كاتاليزور استفاده مي شود. در نهايت پس از تزريق محلول نهايي در محيط خاكي، محلول بدست آمده ذرات خاك را به هم مي چسباند كه باعث بهبود رفتار خاك مي گردد. مشخصه بارز استفاده از اين رزين سهولت انجام عمليات تزريق در خاكهاي ريزدانه، عدم تفكيك فاز رزين پس از تزريق و كنترل زمان گيرش آن مي باشد.

در اين سيستم با اصلاح شرايط مرزي دستگاه و استفاده از المان‌هاي مناسب توانايي بررسي رفتار ديناميكي سازه نيز به آن داده شده است. استفاده از اين دستگاه با توجه به ابعاد بالاي آن نياز به صرف هزينه‌ي بالا جهت حركت دارد، لذا با طراحي و ساخت يك فريم دوتكه و استفاده از يك جرثقيل سقفي تك محوره اين هزينه به شدت كاهش يافت. فريم مذكور به نحوي طراحي شد كه به كاربر اين امكان را مي‌دهد كه در كمترين زمان قسمت‌هاي مختلف دستگاه را جهت انجام مدل‌سازي آماده و سرهم كند. افزايش ابعاد دستگاه موجب نبود بالشتك مناسب جهت اعمال فشار بر كف دستگاه شد كه از ورق‌هاي نوار نقاله جهت اين كار براي اولين بار بصورت موفقيت آميزي استفاده شد. در اين دستگاه براي اولين با از هوا جهت تأمين فشار كف استفاده شد كه موجب حذف مخزن آب از سيستم شد و اين خود موجب كاهش هزينه و فضاي مورد نياز دستگاه شده است. همچنين براي اولين بار در جهان با توجه به استفاده از لبه‌هاي ماشين كاري شده و درب عايق، اين امكان فراهم شده است تا رفتار خاك اشباع تحت فشار را در آن بتوان مورد بررسي قرار داد. علاوه بر اين با توجه به حجم بالاي مصالح مصرفي در طي مدلسازي، از يك سيستم تخليه مصالح كه بصورت موازي با دستگاه عمل مي‌كند استفاده شده است. هدف طراحي و ساخت اين دستگاه، انجام اصلاحات مذكور جهت دستيابي به سيستمي مناسب جهت بررسي رفتار سازه‌هاي طولي مدفون در خاك تحت بار ديناميكي بود.

يكي از آسيب هاي بسيار مهم ابنيه تاريخي، تغيير شكل هاي مازاد بر حد توان مصالح بنائي ناشي از عواملي همچون نشست هاي نامساويست كه موجب اعمال تنش به اجزاي باربر سازه و نهايتا ايجاد ترك در قسمت هاي گوناگون سازه مي شود. شناسايي ترك ها در نقاط مختلف سازه، مانيتور كردن آنها و پايش سازه براساس اطلاعات بدست آمده، بي شك مهم ترين اهداف در حفظ ميراث گرانبهاي تاريخي كشورمان مي باشد. با توجه به نبود روش مناسب و مكانيزه براي مانيتورينگ سازه ها بويژه بناهاي تاريخي بسياري از اين ابنيه در شرف تخريب قرار دارند. اختراع حاضر مكانيزم دو درجه آزادي مستل براي سيستم مانيتورينگ دو بعدي تركهاي سازه اي است كه قابليت اندازه گيري ابعاد و راستاي گسترش ترك در دو بعد متعامد را فراهم مي آورد. به عبارتي اين مكانيزم علاوه بر توانايي اندازه گيري مقدار باز يا بسته شدن ترك ، قادر به اندازه گيري مقدار نشست نامساوي عمودذ بر راستاي ترك نيز مي باشد.

سازه ي هيدروليكي است كه براي انتقال آب از يك ارتفاع بالاتر به ارتفاع پايين تر در كانال ها شبكه هاي آبياري و زهكشي و شبكه هاي جمع آوري آب هاي سطحي به كار مي رود. از شيب شكن قايم علاوه بر اتلاف انرژي براي اكسيژه دهي به جريان هايي كه اكسيژن محلول در آنها كم است استفاده مي گردد نوع جريان بر روي شيب شكن قايم به صورت تيغه و يا جت ريزشي است و حفره ي هوا و گرداب در لبه ي زيرين جت ريزشي تشكيل مي گردد. اگر حفره ي هوا تهويه نگردد فشار درون حفره كمتر از فشار اتمسفر مي شود. معمولا جت ريزشي داراي نوسان است كه اين پديده گاهي اوقات باعث اعمال بار ديناميكي آب بر كف و ايجاد لرزش در سازه شده و سبب تخريب آن و فرسايش كف حوضچه بعد از شيب شكن مي گردد. اين ناپايداري هاي لرزان يا مرتعش كه تحت عنوان ناپايداري هاي كيلوين - هلمهولنز نيز خوانده مي شوند صفحات آب و هوا را در زير جت ريزشي به حركت در مي آورند و اين حركات ضرباتي به سازه وارد مي كنند. اين ضربات به اندازه اي قوي هستند كه صداي آنها را چندين كيلومتر دورتر مي توان شنيد. هر چه بتوان انرژي و ارتعاش آب را در پايين دست شيب شكن كاهش داد صدمات وارده به پايين دست كاهش مي يابد. براي جلوگيري از ناپايداري هاي جت ريزشي روش هايي مانند هوادهي مصنوعي ، ناهموار نمودن تاج (مثلا افزودن سنگ به تاج سرريز يا شيب شكن) ايجاد تنگ شدگي در مدخل ريزشي سازه و ايجاد گشادشدگي در محل سازه وجود دارد. در دهه هاي اخير به منظور كاهش ارتعاشات سازه ها در اثر نيروهاي ديناميكي سيستم هاي كنترلي زيادي مطالعه شده است. اين سيستم ها از نظر كلي به سه گروه عمده شامل سيستم هاي كنترل غير فعال ، كنترل فعال، و كنترل نيمه فعال تقسيم مي شوند.