اين اختراع جداكننده تك مرحله ايي مواد معلق و روغن و مواد نفتي از آب حاوي پركن پليمري است كه در تصفيه پسابهاي حاوي مواد نفتي و يا روغني كاربرد دارد. زمينه فني آن مهندسي شيمي و مهندسي مكانيك سيالات و تصفيه آب و پساب مي باشد. سيستم هاي قديمي جداكننده روغن از آب نظير API، CPI نياز به فضاي بسيار بزرگ و سيستم DAF نياز به هوادهي بالا و بنابراين صرف انرژي بالا دارد. اين سيستم با استفاده از پركنهاي خاص اين معايب را برطرف كرده است. اين سيستم از يك بدنه اصلي و يك پمپ ورودي و مخازن پساب ورودي و خروجي تشكيل شده است. در ورودي بدنه اصلي دو بفل براي ايجاد جريان آرام تعبيه شده است و در بخش دوم از پركن هاي مكعبي با ابعاد 12اينچ استفاده شده است. در كف آن سيستم زوكي شكل براي جمع آوري ذرات ته نشين شده و در بخش رويي يك اسكيمر براي جداكردن روغن در نظر گرفته شده است. در انتهاي سيستم يك بفل براي تنظيم جريان خروجي نصب شده است. در نهايت پساب در مخزن نهايي به منظور تست هاي نهايي كنترل كيفيت براي تخليه به محيط زيست و يا ارسال به بخش بيولوژيك نگهداري مي شود.

اين اختراع، روش و كاتاليستي جديد براي تصفيه كاستيك دورريز گوگردي معرفي مي‌كند. كاستيك دورريز ابتدا طي فرايند اين اختراع، تحت يك واكنش خوداكسايشي در راكتور خنثي‌سازي (E-1) مورد اكسايش اوليه قرار مي‌گيرد. طي اين مرحله كه در دماي 80 درجه سلسيوس و در محيطي با pH برابر با 2-1.5 و در حضور جرياني از هوا (P-35) رخ مي‌دهد، قسمت اعظمي از سولفيد به‌صورت گوگرد عنصري اكسيد مي‌شود كه پس از عبور از پالايه‌اي (E-9) مورد بازيافت قرار مي‌گيرد. كاستيك دورريز پس‌ازاين، وارد راكتور اكسايش بعدي مي‌شود (E-11) كه در اين راكتور جريان‌هايي شامل نمك فلزي (P-25)، عامل كيليت ساز (P-26) و آب‌اكسيژنه (P-24)، همگي با نسبت مشخص و نيز محلول كاستيك تازه (P-13) براي تنظيم pH با غلظتي كه محدوده pH را براي انجام واكنش فنتون بين 7.5-5.0 نگه دارد، با ايجاد واكنش فنتون به روشي جديد، باعث اكسايش ساير آلودگي‌هاي كاستيك دورريز به مواد بي‌خطر مي‌شود. ميزان pH كاستيك تصفيه‌شده سپس با افزودن محلول كاستيك تازه (P-31) به بالاي 9.0 رسانده مي‌شود و پس از اعمال مرحله نهايي پالايه (E-19) براي جداسازي ذرات باقيمانده، تخليه مي‌شود (P-34). نتايج نشان داده‌اند كه اين فرايند ابداعي، تا 99.4% آلودگي‌هاي كاستيك دورريز گوگردي را كاهش مي‌دهد.

‏در مرحله نخست گلبرگ تازه زعفران از مزارع مختلف استان خراسان رضوي و شهر نطنز در استان اصفهان جمع آوري شد و به سه روش خشك شد. اين سه رو ش عبارتند از : ‏ا خشك كردن با تابش مستقيم شعله ٢ ‏ خشك كردن با جابجايي اجباري هواي داغ 3 ‏خشك كردن با جابجايي اجباري هواي محيط ‏سپس برخي تركيبات مهم آن سنجيده شد تا مناسب بودن براي كشت بررسي شود. سپس برخي تركيبات مهم آن از جمله مواد فنوليك سنجيده شدند. با توجه به بالا بودن مقدار فنوليك براي مصرف اين گياه به عنوان خوراك دام بايد روشي از ارزان و عملي براي كاهش مقدار مواد فنوليك به كار برد. به همين دليل قارچ سفيدپوس فنركايت كرايسسپريم انتخاب شد تا در ورآوري بستر جامد بر روي گلبرگ كشت شود. اين قارچ با تراوش انزايم لكيز تركيبات فنوليك را تجزيه مي كند. در اين آزمون تركيبات فنوليك پس از هفت روز 78.4 درصد كاسته شدند و اين كاهش پس از 14 و 21 روز به ترتيب به 89.6 و 93 درصد رسيد. همچنين پروتئين سنجيده شده به روش بيوره در بيشترين حالت به 205.49 ميلي گرم به ازاي هر گرم گلبرگ خشك اوليه برآورد شد. بيشترين كنش وري لكيز در روز يازدهم به اندازه 1507.9 واحد در هر گرم گلبرگ خشك اوليه رسيد.

‏در مرحله نخست گلبرگ تازه زعفران از مزارع مختلف استان خراسان رضوي و شهر نطنز در استان اصفهان جمع آوري شد و به سه روش خشك شد. اين سه رو ش عبارتند از : ‏ا خشك كردن با تابش مستقيم شعله ٢ ‏ خشك كردن با جابجايي اجباري هواي داغ r ‏خشك كردن با جابجايي اجباري هواي محيط ‏سپس گلبرگ هاي پودر شده و از الك براي يكدست شدن انداره عبور داده شدند. آنگاه يك شب در برابر تابش اشعه UV ‏قرار داده شدند تا استريل گردند. بخشي ديگري از اين گلبرگ ها به جاي سنترون شدن با اشعه UV ‏به وسيله اشعه و اتوكلاواستريل شدند. آنگاه گلبرگ ها برروي سيني پخش شده و آب به مقدار لازم براي تامين رطوبت به آن افزوده شد. سپس مايه تلقيح قارچ بر روي آن پاشيده شده و كشت در انكوباتور آغاز شد. پس از كشت گلبرگ جمع آوري شده و اتوكلاو شد و آنگاه پروتئين آن به روش هاي لاري ، كلدال و بيوره سنجيده شد. بيشينه پروتئين سنجش شده 98.53 ميلي گرم به ازاي هر گرم گلبرگ خشك اوليه براي ا.نايجر و 244.81 براي ف.كرايسسپريم بود.

آب توليدي اصلي¬ترين جريان پساب توليدي از صنايع نفت را تشكيل مي¬دهد كه حاوي هيدروكربن¬هاي آليفاتيك و آروماتيك مي¬باشد و عدم تصفيه آن تهديدي جدي براي محيط زيست مي¬باشد. از بين روش¬هاي تصفيه فيزيكي ، شيمياي و زيستي ، روش تصفيه زيستي يكي از مقرون به صرفه¬ترين و كارآمد¬ترين روش-هاي تصفيه آب توليدي مي¬باشد. غلظت بالاي نمك موجود در آب توليدي استفاده از روش تصفيه زيستي را با محدوديت مواجه مي¬كند، لذا استفاده از باكتري¬هايي كه توانايي رشد و حذف آلاينده¬ها در غلظت¬هاي بالاي نمك را داشته باشد، اهميت پيدا مي¬كند. از اهداف اين اختراع استفاده از باكتري Rhodococcus erythropolis PTCC 1767 براي تصفيه زيستي آب توليدي بود.سازگارسازي پلكاني در سه مرحله شامل سازگارسازي به آب توليدي سنتزي در غلظت¬هاي مختلف COD در عدم حضور نمك ، سازگارسازي به آب توليدي سنتزي غلظت¬هاي مختلف نمك در غلظت بهينه COD مرحله اول و سازگارسازي به آب توليدي واقعي مي¬باشد كه نتايج حاصل از آزمايشات نشان از سازگاري باكتري به آب توليدي واقعي و توانايي حذف آلاينده¬هاي موجود در آب توليدي را داشت.