] براي بررسي عملكرد‌هاي يك ژن از حامل‌ها بعنوان ابزارهايي براي انتقال آن استفاده مي‌كنند. بيش بيان ژن‌ها به صورت دائمي يا القايي است كه القايي بودن بيان نسبت به بيان دائمي آن داراي مزيت‌هاي است. حامل pLIX-403 داراي پروموتور القايي است. با وجود اين حامل مذكور داراي مشكلات فني و محدويت‎‌هايي است كه عبارتند از: 1- همسانه‌سازي درpLIX-403 به يك حامل حدواسط نياز دارد. 2- تكثير آن در سويه‌هاي باكتريايي خاصي انجام مي‌گيرد. 3- هزينه‌هاي همسانه‌سازي در‌ pLIX-403 فوق‌العاده زياد است. بدين منظور جايگاه همسانه‌سازي چندگانه(MCS) طراحي شد. سپس با خارج كردن سيستم GATEWAY از حامل‌ مذكور، MCS طراحي شده با آنزيم‌هاي NheI و BamHI در آن همسانه‌سازي شد. پس از تائيد، حامل‌ ايجاد شده pLIX-MCS-403 نام گرفت. براي تائيد عملكردي بودن آن در سلول‌هاي يوكاريوتي گزارشگر‌هاي eGFPCAAX-2A-mCherry در pLIX-MCS-403 همسانه‌سازي گرديد و حامل جديد پس از تائيد، pLIX-MCS-403-eGFPCAAX-2A-mCherry ناميده شد. حامل‌ حاوي گزارشگرها به روش كلسيم-فسفات به سلول‌هاي HEK293T ترانسفكت شد. نتايج حاكي از بيان شدن گزارشگر‌ها در حضور داكسي‌سايكلين است كه بدين ترتيب عملكردي بودن حامل‌هاي ايجاد شده در سلول‌هاي يوكاريوتي را نشان مي‌د‌هد.[