با توجه به اينكه الكتروريسندگي يك روش كارآمد در زمينه مهندسي بافت جهت ترميم بافت هاي آسيب ديده بدن است، تحقيق و توسعه در اين زمينه مي تواند به بالا بردن سطح رفاه بشر كمك شاياني بكند. بزرگترين عيب اين روش، قابليت توليد دشوار نمد هاي با ضخامت بالا مي باشد كه يا به پيچيدگي هاي خاصي در فرآيند منجر مي شود و يا كاربرد نمدهاي الكتروريسي را محدود مي سازد. همچنين كم بودن ضخامت نمد هاي ريسيده شده موجب عدم دسترسي به خواص مكانيكي مورد نياز مي شود. لذا در اين اختراع يك روش ساده و كارآمد براي ساخت يك داربست كامل كه هم بتواند نقش يك داربست سه بعدي را در بدن ايفا كند و هم خواص مكانيكي مطلوب را پشتيباني كند، به منظور كاربرد در بافت‌هاي نرم ارائه شده است. براي اين منظور از پليمر PLGA به عنوان يك پليمر مصنوعي زيست سازگار و ژلاتين بعنوان يك پليمر طبيعي جاذب آب جهت رسيدن به انعطاف پذيري مطلوب و چسبندگي مناسب سلول بر روي داربست استفاده شد. سپس فيلم هاي PLGA/Gt تهيه شده به روش امولسيوني ريسيده شدند. همچنين به دليل كاربرد اين نمد ها در بافت هاي مختلف، به ريز ساختار و قطر الياف مختلفي نياز است، اين نمد ها در شرايط مختلفي ريسيده شدند تا ريز ساختار هاي مختلف به دست آيد.

مهندسي بافت علمي است كه بر اساس تعامل ميان رشته هاي مختلف و تركيب علومي مانند مهندسي پليمر، بيولوژي، ايمني شناسي و جراحي پيشرفت مي كند. در اين اختراع هدف طراحي و ساخت داربستي با ساختار نانوليفي حاوي زيست پليمرهاي ژلاتين و گليكوز آمينو گليكان جهت كاربرد در مهندسي بافت بوده است. مناسب ترين حلال براي حل كردن و تهيه محلول هاي يكنواخت از پليمر هاي طبيعي مانند ژلاتين و گليكوز آمينو گليكانها آب است ولي متاسفانه اين سامانه به دليل ژل شدن پليمرها در آب در اثر برهمكنش هاي درون مولكولي و برون مولكولي قابليت ريسندگي در شرايط محيطي را ندارد. به همين منظور از TFE به عنوان حلالي مناسب براي الكتروريسي ژلاتين استفاده شده است. هرچند TFE حلال بسيار مناسبي براي ژلاتين شناخته مي شود ولي قابليت حل كردن كندروايتين سولفات را ندارد. بنابراين از سيستم حلال شامل آب و TFE استفاده شده است. ميزان حل شدن كندروايتين سولفات در سامانه حلال TFE و آب كاملا وابسته به نسبت استفاده شده در سامانه حلال است. داربست نانوليفي تهيه شده مي تواند در پاسخ به نياز روز افزون جايگزيني بافت هاي آسيب ديده مورد استفاده قرار بگيرد. يكي از روش ها شامل كاشت سلول بر روي داربست سه بعدي يا دو بعدي زيست تخريب پذيراست كه اين داربست نقش يك زمينه خارج سلولي مصنوعي را ايفا مي كند. همچنين امكان استفاده از اين ساختار نانوليفي بدون سلول و با استفاده از مهاجرت سلول هاي بافت هاي مجاور نيز وجود دارد.

اين اختراع در زمينه پليمر هاي زيست سازگار و كاربرد هاي پزشكي مي باشد. سوختگي يكي از جراحات شايع در بين بشر در سراسر دنيا مي باشد كه سالانه تلفات زيادي برجا مي گذارد. از اين رو دست يافتن به يك روش درمان مناسب مي تواند نقش بزرگي در بهبود سطح سلامت و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سوختگي داشته باشد. هدف اين ثبت اختراع بر روي تهيه زخم پوش هاي سه لايه فعال مورد كاربرد در درمان زخم هاي مختلف از جمله سوختگي درجه سوم متمركز شده است. دو مشكل عمده در سوختگي هاي درجه سوم وجود دارد كه اولي از بين رفتن بخش وسيعي از پوست به عنوان اصلي ترين اندام محافظت كننده از بدن در برابر عوامل خارجي است كه در نتيجه اين ضايعه بدن مورد هجوم انواع ريز موجودات به خصوص باكتري ها قرار مي گيرد. دومين عامل تجمع ترشحات زخم است كه در نتيجه رفتار عادي سيستم دفاعي بدن به وجود مي آيد. زياد شدن اين ترشحات و تجمع آن در محل زخم هم مي تواند از سرعت فرآيند ترميم بكاهد هم در مراحل بعدي ممكن است باعث ايجاد عفونت در محل زخم و اندام هاي مجاور گردد. به همين دليل براي طراح يك زخم پوش مناسب علاوه بر ملاحظات ساختاري مي بايست اين دو مشكل اساسي نيز مد نظر طراح قرار بگيرد. همچنين يك زخم پوش مناسب مي بايست كمترين ميزان چسبندگي به سطح زخم را داشته باشد تا پس از تكميل فرآيند ترميم به سادگي و بدون ايجاد جراحات ثانويه از بستر زخم جدا شود. به همين منظور در اين طرح از پلي كاپرولاكتون به عنوان پايه اصلي تشكيل دهنده زخم پوش استفاده شده كه علاوه بر دارا بودن خواص مكانيكي مناسب، پليمري غير قطبي و آبگريز است كه در نتيجه چسبندگي كمي با محيط زخم ايجاد مي نمايد. براي خارج كردن ترشحات زخم از محل آسيب ديده نيز از يك لايه پلي وينيل الكل در لايه مياني استفاده شده است. براي جلوگيري از هجوم باكتري ها نيز در اين زخم پوش از كوركومين كه يك ماده طبيعي است و داراي خواص منحصر به فرد زيادي از قبيل خواص ضد باكتري و ضد آماس است استفاده شد. از آنجا كه انحلال پذيري كوركومين در محيط هاي آبي بسيار پايين است و با وجود خواص منحصر به فرد خود ميزان زيست دستيابي و ضريب تاثير كمي در كاربرد هاي پزشكي دارد، از اين رو در اين پروژه زيست دستيابي كوركومين را به وسيله واكنش پگيلاسيون افزايش داده و با كوركومين مقايسه شد.

اين اختراع شامل ابداع يك الگوريتم و اعمال منطق كنترلي است كه قادر به پيشگويي پروفايل افزايش انرژي سطحي و آبدوستي نانوكامپوزيت خون سازگار UCL-NANO در اثر اصلاح سطح با پلاسما است. مي توان براساس طراحي دوسويه انجام شده از پروفايل انرژي سطحي نيز مقادير پارامترهاي مهم و كليدي اصلاح با پلاسما را پيشگويي كرد.صحت يافته ها با انجام آزمايشات تجربي تاييد شد.

اين اختراع شامل ابداع يك الگوريتم و اعمال منطق كنترلي است كه قادر به پيشگويي پروفايل افزايش انرژي سطحي و آبدوستي نانوكامپوزيت خون سازگار UCL-NANO در اثر اصلاح سطح با پلاسما است. مي توان براساس طراحي دوسويه انجام شده از پروفايل انرژي سطحي نيز مقادير پارامترهاي مهم و كليدي اصلاح با پلاسما را پيشگويي كرد.صحت يافته ها با انجام آزمايشات تجربي تاييد شد.

در اين اختراع از اتصال غشائي الاستومري به داربست هاي پليمري، تهيه شده جهت ترميم جراحات پوستي، براي بهبود خواص آن استفاده شده است. با توجه به نياز به استحكام كششي و تخلخل مناسب براي يك زخم پوش و كاهش استحكام مكانيكي با افزايش تخلخل، اين غشاء الاستومري مي تواند به داربست هاي تهيه شده استحكام ببخشد و امكان استفاده از تخلخل هاي بالا را فراهم آورد. اين غشاء علاوه بر بهبود استحكام مكانيكي با كنترل كردن ميزان عبور آب از خشك شدن سطح زخم و همچنين ورود عوامل عفونت زا به داخل زخم جلوگيري مي كند. به علت شفافيت غشاء استفاده شده فرآيند بهبود نيز به راحتي قابل پيگيري مي باشد.

در اين اختراع از جايگزيني حلال در داحل حفرات داربست در زمان و فشار متفاوت به عنوان روشي جديد جهت اندازه گيري ميزان بهم پيوستگي حفرات كه از ويژگي هاي مهم و تأثيرگذار داربست ها مي باشد استفاده شده است. براي تعيين ميزان جايگزيني حلال از روش وزن سنجي استفاده شد كه با استفاده از رابطه زير مي توان ميزان تخلخل را در هر زمان و فشار محاسبه كرد: Porosity=(Ww-Wd)(Ww-Wl)*100% با نسبت گرفتن از تخلخل به دست آمده بعد از 30 دقيقه در فشار محيط و تخلخل به دست آمده بعد از 24 ساعت غوطه وري در خلاء به عنوان تخلخل واقعي داربست مي توان پارامتر بهم پيوستگي بين حفرات را به صورت زير تعريف كرد: (I.P)=(Ww-Wd)/(Ww-wl)30min/(Ww-Wd)/(Ww-Wl)24h

در انسان پوست يك دهم از جرم بدن را تشكيل مي دهد و آسيب ديدن قسمتي از آن نتايج وخيمي در بر دارد. در مواردي كه اين آسيب ديدگي ها تحت درمان قرار نگيرد نفوذ باكتري ها و از دست دادن مايعات بدن منجر به مرگ فرد مي شود. اين آسيب ديدگي ها مي تواند ناشي از بريدگي سوختگي و زخمهاي بستر باشد. بسته به نوع آسيب پوستي اقدامات متفاوتي جهت ترميم زخم يا جايگزيني آن انجام مي شود در بسياري از موارد ترميم خود به خودي اتفاق نمي افتد و بدليل تشكيل اسكار و در نتيجه از دست رفتن كامل پوست از جايگزين هاي پوستي استفاده مي شود خصوصيات يك جانشين پوستي مناسب عبارتند از: زيست سازگاري يكي از پارامترهاي مهم در انتخاب يك جايگزين مناسب دارا بودن زيست سازگاري بالاي جانشين پوستي و يا زخم پوش است تا از ايجاد حساسيت و سوزش در محل آسيب ديده مطمئن بود