سيمان كلسيم فسفاتي به دليل داشتن تركيب مشابه با استخوان طبيعي و نيز زيست سازگاري و زيست فعالي، كاربردهاي بسيار گسترده‌اي در زمينه ترميم استخوان و دندان دارد. پوكي استخوان به معني پوك يا نازك شدن استخوانها مي باشد. اين بيماري در اكثر افراد سالخورده ديده ميشود. بعضي افراد به شدت دچار پوكي استخوان مي شوند، به طوري كه با كوچكترين ضربه استخوانشان شكسته و در بعضي موارد عوارض ناشي از آن باعث مرگشان مي شود. هدف از درمان پوكي استخوان؛ پيشگيري از شكستگي، جلوگيري از تحليل رفتن توده استخواني، حفظ تحرك و برخورداري فرد از يك زندگي مطلوب است. متداولترين داروهاي پوكي استخوان، تركيبات حاوي استرانسيوم هستند كه از طرفي باعث تحريك فعاليت استئوبلاست ها مي شود و از طرفي ديگر جلوي فعاليت استئوكلاست ها را گرفته، در نتيجه مانع خروج كلسيم از استخوان مي شوند. سيمان هاي كلسيم فسفاتي به طور گسترده اي در بدن استفاده ميشود. هدف از اين اختراع استفاده از استرانسيوم هيدروكسي آپاتيت به عنوان فاز دوم در سيمان هاي كلسيم فسفاتي مي باشد. در اين اختراع سيمان كلسيم فسفاتي حاوي استرانسيوم هيدروكسي آپاتيت ساخته شده است. لازم به ذكر است كه بزرگترين مزيت سيمان كلسيم فسفاتي حاوي استرانسيوم ساخته شده در اين اختراع نسبت به ساير سيمان هاي كلسيم فسفاتي، استحكام مكانيكي بالاتر و همچنين استخوان سازي بيشتر مي باشد.

پوست انسان در تماس با انواع مواد شيميايي است. با توجه به كاربرد وسيع، بي رويه و نادرست سموم شيميايي مختلف در كارخانجات، صنايع كشاورزي و منازل و از همه بدتر استفاده از گازهاي جنگي كه جان تعداد بيشماري از مردم عادي و پرسنل نظامي را تهديد مي‌كند، پيدا كردن راهي براي پيش‌گيري از اين مسموميت‌ها ضروري به نظر مي‌رسد. در اين اختراع براي نخستين بار پليمر انيدريد به عنوان كاهنده جذب پوستي تركيبات سمي مطرح شده است. در مطالعه حاضر سه داروي نيتروگليسرين، نيكوتين و نيتروفورازن به عنوان مدل‌ تركيبات شيميايي با جذب پوستي بالا بكار گرفته شدند و جذب پوستي اين تركيبات در حضور و عدم حضور غلظتهاي مختلف پليمر با وزن مولكولي پايين (LMWP) و وزن مولكولي بالا (HMWP) از پوست موش صحرائي اندازه‌گيري شد. LMWP جذب پوستي نيكوتين و نيتروفورازن به طور معني داري كاهش داد و HMWP علاوه بر كاهش قابل توجه جذب پوستي نيتروگليسرين و نيتروفورازن، موجب مهار كامل جذب پوستي نيكوتين شد. نتايج نشان مي‌دهند كه با به بكارگيري پليمر مناسب ميتوان سرعت جذب پوستي تركيبات شيميايي را كاهش و زمان شروع اثر آنها را به تعويق انداخت. اين اثر ميتواند وابسته به غلظت تركيب شيميايي، غلظت و وزن مولكولي پليمر باشد.