در حال حاضر بسياري از قطعات موجود در خودروها شامل بدنه قايق ها، هواپيماها و وسايل نقليه عمومي از يك سو و سطوح داخلي خودروها از سوي ديگر توسط فايبر گلاس ساخته مي شود، اين مساله داراي مزاياي بسياري مي باشد ولي در عين حال بايد دانست عدم بازيافت فايبر گلاس كماكان به عنوان بزرگترين معضل در بكارگيري آن به شكل گسترده تر مطرح است. در واقع ورق هاي فايبر گلاس با يك مشكل هميشگي همراه هستند كه عبارت است از اينكه در صورت اعمال كوچكترين آسيب به بافت آن عملاً فاقد استفاده بوده و دور ريز محسوب مي گردد. در حال حاضر در پي پژوهش هايي كه در تيم تحقيقاتي موجود صورت گرفته است به فرآيندي دست يافتيم كه با ارائه يك خمير حائز تمامي ويژگي هاي شيميايي و مكانيكي ماده فايبر گلاس به ترميم سطوح آسيب ديده پرداخته و به بسياري از معضلات اقتصادي و زيست محيطي حال حاضر پايان داد. در اين روش فايبر گلاس هاي بازيافتي را در يك دستگاه خردكن به پودر مبدل مي سازيم و پس از عبور پودر حاصل از سرند ذرات آن به دو دسته ريز و درشت تقسيم مي شوند كه اين مساله ناشي از مش بندي اين سرند بوده و نهايتاً ذرات درشت بر روي سرند با حفره هاي كوچكتر قرار مي گيرد و ذرات ريز تر با عبور از اين مرحله در سيني پاييني كه مختصص به ذرات ريز است قرار مي گيرد در اين مرحله با افزودن ماده حلال پلي استر موجود را حل مي نماييم و پس از طي كردن زمان ماند كه براي همگن سازي محلول موجود واجب و ضروري به نظر مي رسد. مرحله ساخت خمير صورت مي گيرد كه طي آن محلول مورد نظر به خمير حاوي پلي استر بدل مي گردد. اين خمير به صورت بالقوه داراي قابليت برقراري پيوندهاي شيميايي بسيار قوي با فايبر گلاس خشك كه به عنوان سطح پايه نيازمند ترميم بوده است مي باشد.

در اين اختراع سولفات سديم خشك از خاك معدني تنارديت تهيه مي شود اين خاك در ايران به وفور يافت مي شود و مراحل كار به طور خلاصه شامل مراحل زير مي باشد: 1- آسياب كردن سنگ يا خاك معدني 2- شستشوي خاك با آب و يا محلول بازيافتي مراحل بعدي در دماي 28 تا 40 درجه سانتيگراد و تهيه محلول سوسپانسيون حاوي سولفات سديم غليظ، لجن و مواد نامحلول 3- رسوبدهي لجن و مواد نامحلول و جداسازي محلول غليظ و شفاف 4- كريستاليزاسيون محلول غليظ و شفاف در اولين مرحله كريستاليزاسيون در دماي بين 32 تا 20 درجه سانتيگراد و حفظ ارتفاع محلول تا كمتر از 15 سانتيمتر براي توليد كريستالهاي بزرگ نمك گلوبر(سولفات سديم ده آبه) 5- انتقال مادر آب كريستاليزاسيون به مرحله اول شستشوي خاك. 6- ذوب كردن كريستالهاي بدست آمده در دماي 60 درجه سانتيگراد تا كريستالهاي سولفات سديم در آب كريستاله خود حل شوند و سوسپانسيوني شامل محلول اشباع سولفات سديم با دانسيته 335/1 گرم بر ميلي ليتر و كريستالهاي سولفات سديم خشك به نسبت 17% وزني نسبت به كريستالهاي نمك گلوبر ده آبه اوليه بدست آيد و رسوب دهي كريستالهاي سولفات سديم خشك انجام مي شود. 7- محلول اشباع و شفاف بدست آمده از مرحله قبل به دومين مرحله كريستاليزاسيون بازگردانده شده تا سولفات سديم خشك جدا و پس از انجام يك مرحله خشك كردن نهائي بسته بندي گردد.

با توجه به اين موضوع كه تعداد روزهاي گرم سال در اكثر مناطق ايران و به خصوص مناطق مركزي و جنوبي زياد مي باشد همواره فراهم آوردن شرايطي براي كاهش دما يكي از دغدغه هاي ساكنان اين مناطق بوده است، به علت آنكه در سفرهاي درون شهري و برون شهري و يا گردش هاي تفريحي به توان به آب آشاميدني خنك دسترسي داشت و همچنين از فاسد شدن مواد غذايي جلوگيري كرد. براي اين منظور با طراحي و ساخت بسته هاي رطوبتي با قابليت جذب و كاهش دماي ظروف و مواد غذايي در تماس با اين بسته ها توانسته ايم اين مشكل را تا حد زيادي برطرف نماييم. هدف اصلي اين اختراع ساخت و كاربرد بسته هايي با قابليت جذب و نگهداري بالاي آب براي حفظ مواد غذايي فاسد شدني در محيط هاي خارج از خانه براي مدت زمان هاي طولاني مي باشد. براي اين منظور از دو لايه ي پارچه اي با قابليت عبور آب استفاده شده است كه داخل آن با مواد پليمري كه قابليت جذب و نگهداري بسيار بالاي آب را دارا مي باشند پر شده است. پس از اين كه اين بسته ها توسط آب كاملاً اشباع شدند مي توانند به صورت دور پيچ و يا به خود به صورت ظرف براي خنك نگه داشتن مواد غذايي مورد استفاده قرار گيرند.

با توجه كاربرد فراوان سيليسيم نياز به توليد سيليسيم با كمترين هزينه احساس مي‌شود كه تلاش‌هاي زيادي در اين زمينه انجام شده است. خواص منحصر به فرد و بهبود يافته نانو ذرات به وسيله سايز، ساختار سطح و اثر متقابل بين ذرات تعيين مي‌شود. اين خواص به روش توليد نانو مواد بسيار وابسته هستند. نانو مواد كه شامل نانو كامپوزيت‌ها، نانو سراميكها، نانو كاتاليست‌ها و ساير دسته‌ها هستند از روش‌هاي مختلف توليد مي‌شوند. يكي از اين روش‌ها توليد نانو ذرات به روش CVD مي‌باشد كه در اين پروژه براي توليد نانوذرات سيليسيم مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در اين پروژه نانو پودر سيليسيم با روش CVD، توليد شد. از گاز آرگون به عنوان گاز حامل استفاده شد. گاز حامل، بخار تتراكلريد سيليسيم را از محفظه محتوي آن كه در حمام آب گرم قرار داشت، با خود به محفظه واكنش كه شامل يك لوله كوارتز بود كه در كوره تونلي قرار گرفته بود مي‌برد. در محفظه واكنش، پتاسيم در يك قايقك سراميكي تبخير شده و با بخار تتراكلريد سيليسيم كه به همراه گاز حامل وارد محفظه واكنش شده بود واكنش مي‌داد. نهايتاً محصولات واكنش در ظرفي حاوي اتانول خالص جمع‌آوري مي‌شدند. از نمونه‌هاي توليد شده آناليز XRD، FESEM و AAS گرفته شد. اثر دبي گاز حامل نيز بر واكنش و محصولات آن بررسي شد. ديده شد كه با افزايش دبي گاز حامل، اندازه ذرات كاهش و دماي انجام واكنش افزايش مي‌يابد.