هدف از اين اختراع صرفه جويي در مصرف آب در زمينه كشاورزي و باغداري است. به اين شكل كه براي هركدام از مواضع بر اساس نياز آن و با دقت بالا، آبياري صورت مي گيرد. با اين روش از فرسايش خاك و شور و قليايي شدن آن، جلوگيري مي شود. هم چنين زمين هاي كشاورزي، غرقابي و باتلاقي نمي شوند. با اين دستگاه آبياري، مي توان آسيب جوندگان را به حداقل رساند. ميزان آبياري برخلاف ساير شيوه ها، در اين روش، بدون نياز به تجهيزات الكترونيكي و سيستم هاي كامپيوتري قابل كنترل مي شود. هم چنين كليه ي مراحل بدون حضور و سركشي زياد انسان، با دقت انجام مي گيرد. ميزان استهلاك كاهش مي يابد و دخالت ابزار و انسان به حداقل مي رسد. ميزان آب به ميزان مشخص تقسيم شده و در ابتداي مسير، انباشته نمي شود و به همان ميزان به انتهاي مسير نيز مي رسد. آب از مخزن اصلي توسط پمپ با فشاري بيش از يك اتمسفر توسط شبكه اي از لوله ها و اتصالات پلي اتيلن، به مخازن كه به صورت خودكار پر و خالي مي شوند، منتقل مي شود. حجم اين مخازن بر اساس حجم مورد نياز هر نوبت آبياري محاسبه شده و تعيين مي شود. در هر نوبت آبياري هر مخزن به ميزان حجمش پر از آب مي شود و در اين هنگام ورود آب به مخزن قطع شده، دريچه خروجي آب مخزن باز شده و آب براي آبياري موضع مورد نظر خارج مي شود و بصورت قطره اي محل مورد نظر را آبياري مي كند. بعد از خالي شدن مخزن ، شناور مخزن كه مانع ورود آب شده بود، همچنان اجازه ورود آب را در يك نوبت نمي دهد و اين امر كمك مي كند تا آب، در ابتداي مسير انباشته نشود و به يك ميزان مشخص به مخزن هاي ديگر برود و حجم آنها را پر كند. اين عمل تا آخر مسير مخزن هاي حجمي ادامه دارد. بدين ترتيب از فرسايش خاك، شور و قليايي شدن آن،باتلاقي شدن زمين هاي كشاورزي، آسيب جوندگان به لوله ها و هدر رفتن آب جلوگيري مي شود.

امروزه بهره¬برداري از جلبك ها در ابعاد صنعتي، كشاورزي، دارويي و غذايي ابعاد بسيار گسترده¬اي يافته و تكنولوژي مدرن براي توليد و بهره¬برداري از جلبك¬ها در كشور¬هاي صنعتي و پيشرفته جهان مورد استفاده قرار مي¬گيرد. در اين مطالعه ضمن بررسي روش¬ها (سانتريفيوژ؛ فيلتراسيون و لخته سازي با ماده كيتوزان) در نحوه توليد خمير جلبكي نانوكلروپسيس اكولاتا (Nannochloropsis oculata) اثرات ويتامين C و E در افزايش ماندگاري طي 8 هفته نگهداري در دماي يخچال (Cº 4) مورد بررسي قرار گرفت. براي توليد خمير جلبكي ابتدا جلبك مورد نظر در شرايط كشت استاندارد توليد شده و سپس در مرحله رشد لگاريتمي با استفاده از سانتريفيوژ در شتاب rpm 12000 تهيه شدند. مقدار تراكم جلبك در خمير جلبكي با استفاده از اين روش در دامنه 03/0 ± 1010 × 8/1 سلول در ميلي¬ليتر به دست آمد. با استفاده از Evans Blue ميزان زنده¬ماني سلول¬ها در ابتداي كار بدست آمد. سپس نمونه¬هاي جلبكي تحت تيمارهاي مختلف ويتاميني شامل ويتامين C به ميزان w/w 1/0%، ويتامين E به ميزان w/w 1/0% و مخلوط دو ويتامين به نسبت مساوي و به ميزان w/w 1/0% قرار گرفتند و در يخچال به مدت 2 ماه نگهداري شدند. آزمايش¬هاي ميكروبي (بار باكتريايي كل، باكتري¬هاي سرما¬دوست و باكتري¬هاي دريايي كل)، آزمايش¬هاي شيميايي (اندازه¬گيري تيوباربيتوريك اسيد، مجموع بازهاي نيتروژني فرار و pH) و تعيين درصد زنده¬ماني به صورت دوره¬اي هفته اي يك بار، تعيين پروفيل اسيد چرب و آناليز تقريبي در طي شروع، ميانه و انتهاي دوره نگهداري انجام گرديد. نتايج نشان داد كه درصد زنده¬ماني در هر دو تيمار ويتامين C و E در انتهاي دوره نسبت به گروه كنترل بيشتر بود كه حاكي اثر مثبت نگهدارنده¬ها دارد. در مجموع بار باكتريايي در گروه نگهدارنده¬ها كمتر از گروه شاهد بود. مقادير باز¬هاي نيتروژني فرار و pH در گروه حاوي ويتامين C كمتر از گروه شاهد بود. تيمار حاوي ويتامين E موثرترين تيمار براي كاهش ميزان تيوباربيتوريك اسيد بود. ميزان زنده¬ماني در طي دوره بالا و مواد افزودني به عنوان نگهدارنده مناسب اين فرآورده عمل نمودند. در مجموع نتايج اين تحقيق نشان از توليد خوب خمير جلبكي با استفاده از روش سانتريفيوژ و عملكرد مناسب ويتامين ها در حفظ و نگهداري آن بود.