گياه اركيده از خانواده اركيداسه يا ثعلبيان مي باشد. اركيده ها با داشتن 25-35 هزار گونه در قالب 850 جنس، 7 تا 11 درصد از گياهان شامل و بزرگترين خانواده گياهان گل دار را تشكيل مي دهند. تكثير اركيده به دو روش جنسي و غير جنسي (بذر و رويشي) صورت ميگيرد. تكثير اين گل در ايران و جهان بيشتر از طريق رويشي به وسيله روش‌هاي مختلف مانند قلمه زدن، تقسيم بوته و كشت درون شيشه اي ريزنمونه و بافت گياهان موجود انجام شده است كه باعث اتلاف وقت و انرژي مي گردد و همچنين علاوه بر هزينه بر بودن در روش هاي غير از كشت بافت زمان بر خواهد بود. گل اركيده مقادير زيادي بذر توليد مي‌كند. يك غلاف بذري يا كپسول اركيده مي‌تواند حاوي 1300 تا 4 ميليون بذر باشد. اين بذرها برخلاف بذور ديگر گياهان فاقد آندوسپرم بوده از اين رو به نام بذر لخت نيز ناميده مي‌شوند كه فوق العاده كوچك بوده و شباهت زيادي به هاگ دارند. اين بذور با چشم غير مسلح قابل رويت نمي‌باشند. در طبيعت فقط در شرايط همزيستي با قارچ‌هاي ميكوريزا قادر به جوانه زني آنهم به ميزان كمتر از 1 درصد مي‌باشند و به طور كلي نسبت به بذور گياهان ديگر به سختي جوانه مي‌زند. با توجه به ارزش اقتصادي و تجاري بسيار زياد اين گل در جهان از نظر زينتي و همچنين وجود برخي از خواص دارويي در اين گياه، بررسي مشكلات جوانه زني بذور اركيده به منظور توليد، معرفي، حفظ و تكثير رقم‌هاي مناسب تجاري و بازار پسند و بهره برداري از خواص ارقام و گونه هاي داروئي آنها لازم و ضروي است. طبق اين اختراع، ريز ازديادي بافت شبه پروتوكورم حاصل از جوانه زني اوليه بذر و بافت‌هاي سوماتيكي حاصل از كشت بذر، روشي مهم براي به دست آوردن گياهاني با ثبات ژنتيكي و خلوص بالا است و در برخي برنامه‌ها جهت بهبود برخي خصوصيات و تكثير انبوه گل اركيده استفاده مي‌شود. در آزمايشگاه و در شرايط مصنوعي رشد كه كنترل محيط كشت حاوي مواد غذايي مورد نياز و ساير عوامل محيطي امكان پذير است مي‌توان بذور اركيده را بدون حضور قارچ هاي ميكوريزا تحريك به جوانه زني نمود. جهت بررسي جوانه زني، بذور نارس اركيده بر روي محيط كشت MS حاوي 5/8 گرم آگار و تركيبات مختلف تنظيم كننده هاي رشد گياهي از قبيل 5 غلظت (0,0.5,1,1.5,2) ميلي گرم بر ليتر NAA ، BAP و 2-4,D به تنهائي و تيمارهاي تركيبي به صورت NAA + BAP {(0.5+0.5), (0.5+1), (1+0.5), (1+1)} ، 2,4-D + BAP {(0.5+0.5), (0.5+1), (1+0.5), (1+1)} و 2,4-D+NAA{(0.5+0.5), (0.5+1), (1+0.5),(1+1)} ميلي گرم بر ليتر كشت گرديدند. كليه كشت ها در دماي 2± 25 درجه سانتي‌گراد، در معرض 16 ساعت روشنايي، 8 ساعت تاريكي، با شدت نور 3000 لوكس و در فواصل منظم از يكديگر در اتاق رشد قرار داده شدند. داده هاي اين آزمايش به صورت طرح پايه كاملاً تصادفي طي چهار تكرار از طريق نرم افزاز آماري SAS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت، همچنين مقايسه ميانگين ها از طريق آزمون دانكن انجام شد. در نهايت نتيجه اختراع را اين گونه مي توان گفت: دستيابي به پروتوكل توليد انبوه گل هاي اركيده نوع دارزي بويژه ارقام فالائنوپسيس كه از مهمترين ارقام تجاري دنيا مي باشند از طريق ريز ازديادي بافت شبه پروتوكورم حاصل از جوانه زني اوليه بذر و بافت‌هاي سوماتيكي حاصل از كشت بذر كه خود روشي مهم براي به دست آوردن گياهاني با ثبات ژنتيكي و درصد خلوص بالا است. در بسياري از برنامه‌ها مي توان جهت بهبود برخي خصوصيات و صفات مطلوب و مورد تقاضاي بازار از اين روش بهره برد و در دراز مدت مي توان بر روي صادرات اين محصول كه از ارزآوري بالائي به جهت بازار خوبي كه در دنيا دارد متمركز گرديد. كشورهائي نظير آمريكا، تايلند، سنگاپور و مالزي ساليانه چندين ميليارد دلار از فروش و صادرات اين محصول ارزآوري دارند. اين در حالي است كه در كشور ما اين نوع گلهاي گران قيمت از طريق بعضي از شركت ها در قبال خروج ارز قابل توجهي وارد مي شوند. با بررسي مشكلات جوانه زني بذور، نتايج اين تحقيق نشان داد كه بطور كلي در تمامي تيمارها، درصد و سرعت جوانه زني، توسعه و تمايزيابي پروتوكورم، پريموردياي برگ و ريشه، رشد و توسعه دانهال با بكارگيري متناسب تنظيم كننده هاي رشد گياهي نسبت به شاهد افزايش معني داري نشان داد.