ماندگاري پايين قارچ خوراكي، توليدكنندگان، شبكه توزيع، فروشندگان و مصرف كنندگان را با مشكلات زيادي روبرو مي سازد. جهت افزايش ماندگاري قارچ خوراكي، عمدتا از فرآيندهايي مانند كنسر كردن و انجماد استفاده مي شود. استفاده از فرآيند خشك كردن به دليل الزام به بكارگيري دماهاي بالا و زمان هاي طولاني و اثرات منفي بر روي بر روي ويژگي هاي كيفي محصل با محدوديت هاي زيادي روبرو مي باشد. استفاده از فرآيندهاي تركيبي مي تواند به كاهش اثرات تخريبي بر روي كيفيت محصول بكاهد. آبگيري اسمزي در كنار خارج نمودن بخشي از رطوبت محصول، مزاياي ديگري مانند كاهش صدمات حرارتي فرآورده، بهبود طعم محصول، كاهش زمان و افزايش راندمان فرآيند و همچنين كاهش مصرف انرژي فرآيند را نيز به دنبال دارد. يكي از محدوديت هاي اصلي اين فرآيند، كند بودن سرعت انتقال جرم در اين فرآيند مي باشد. علاوه بر آن در اين روش نمي توان به رطوبت ايمن در فرآورده دست يافت. به همين دليل نيز نياز به يك فرآيند تكميلي مي باشد. مايكروويو به دليل عدم ايجاد گراديان دمايي، گرم كردن حجمي ماده، سرعت بالاي گرم شدن و نيز زمان كوتاه خشك كردن كمترين صدمه را به تركيبات و مواد مغذي ماده وارد مي كند. از طرفي به علت ايجاد گراديان فشار بخار بالا در محصول در بافت آن تخلخل ايجاد مي كند كه در فرآورده نهايي خشك شده بازيافت آب را افزايش مي دهد. در اين اختراع با استفاده از كاهش فشار در سيستم به صورت ناپيوسته ميزان خروج آن و زمان فرآيند به صورت چشمگيري كاهش يافته و نفوذ عوامل اسمزي به درون محصول باعث افزايش ضريب هدايت حرارتي گرديد. با استفاده از اين فناوري و در مقايسه با روش هاي مرسوم در توليد اسلايس هاي خشك قارچ خوراكي، ويژگي هاي كيفي و ارگانولپتيكي فرآورده بهبود چشمگيري يافته و در كنار آن زمان و راندمان فرآيند افزايش يافته و صدمات حرارتي و شدت قهوه اي شدن و ميزان چروكيدگي در محصول به صورت معني داري كاهش يافت و محصولي با بافت مناسب و جذب مجدد آب توليد گرديد.